หนี้ชีวิต
...
สามสิบปีผ่านไปไวเหลือล้น
คำว่าคน..ทนสู้รู้หน้าที่
ต้องทำงานเดิมเดิมเพิ่มทวี
ดั่งเป็นหนี้ข้ามภพ..ยากหลบไกล
..
ชาติที่แล้วกู้ยืม..จนลืมต้น
ดอกเบี้ยท้นท่วมตักน้ำพักไหล่
ต้องทำงานทั้งชาติอนาถใจ
หนี้ชีวิตขวักไขว่..คงใช้ลืม
..
เลี้ยงลูกแล้วต้องมาเลี้ยงหลาน..
เมื่อไหร่จะใช้หนี้..ชีวิตหมด..
สะที..นะ