แต้มเติมต่อแสงไต้ยังไฟลุก
ดังเสริมสุขด้วยศิลป์กวินท์ศรี
บรรจงเพี้ยงเพียงรสพจน์พจี
มอบไมตรีตรึงตรามิลาโรย

ท้องฟ้าสวยด้วยอักษรร่วมวอนเว้า
หลบหลีกเหงาเงียบหงอยละห้อยโหย
เมื่อมณีหยาดคำนำฉ่ำโปรย
ขอกอบโกยชิดใกล้ไม่รั้งรอ

สิริวตี

 

 

อ่านอักษรกลอนฉันวันละนิด
รับรองจิตสดใสไม่เหี่ยวห่อ
เพราะน้ำคำฉ่ำหวานซึ้งซ่านพอ
มาเคล้าคลอคลุกคลีทุกวี่วัน

จงพิสูจน์พูดนี้มิเคยปด
หวานจนมดเวียนหัวยืนตัวสั่น
ทั้งอึ่งอ่างคางคกจิ้งจกนั้น
ต่างพากันคลื่นไส้ตายเป็นเบือ

ละอองดิน

 

ชอบอ่านกลอนอ่อนหวานซาบซ่านจิต
โปรดลิขิตวางไว้ไม่มีเฝือ
จะติดตามเติมต่อขอจุนเจือ
น้ำตาลนะอย่าเกลือเดี๋ยวเนื้อเค็ม

สิริวตี
 

ไมมันลงมุกนี้ได้...ไม่ได้เข้ามาไม่กี่วันกลอนไม่ไปเลยอ่ะค่ะแม่

ฝึกสมองลองนะใช่จะยาก
รับรองปากคารมคมอย่างเข็ม
กินปลาร้าปลาทูและปูเค็ม
นั่งแทะเล็มทุกมื้อคือเคล็ดลับ

ละอองดิน

 

ของกินแก้เคล็ดจร้าาาาา

มือไม่ไปไงจิตคิดไม่ออก
มิได้หลอกห่างกานท์ที่มานจับ
แต่ก่อนคิดโดยพลันชั้นกระชับ
ตอนนี้วับแว่วับงับงงงง

สิริวตี
ห่างไปแค่2-3วัน กลอนไม่ไปเลยค่ะแม่...แงๆๆๆ