๐ แรกพบ ๐

 

ครั้นแรกพบสบตาก็บ้าฝัน
ครั้นผ่านวันก็เพ้อละเมอหา
เร่งคืนวันผ่านพ้นย่นเวลา
รอเธอมาบรรจบพบอีกที

ครั้นแรกเห็นเป็นสั่นสะท้านไหว
แรกสบตาคราใดใจเต้นถี่
ไร้จังหวะระรัวมั่วสิ้นดี
ใจอย่างนี้เจ้ากรรมชอบทำตัว

แรกรู้จักทักทายก็อายม้วน
รักเชิญชวนยวนหยอกเหมือนหลอกยั่ว
เหมือนภวังค์บังนัยน์ให้พันพัว
ระริกรัวหัวใจไยอ่อนแอ

แรกยินเสียงเพียงนิดจริตป่วน
แทรกรัญจวนยวนใจในกระแส
จินต์เตลิดเชิดไกลไปลับแล
ตามดวงแดไม่ทันฉันแทบตาย

เมื่อแรกรักทักให้ใจก็ชื้น
ลืมตาตื่นฟื้นฝันพลันใจหาย
เขาแค่ผ่านหว่านยิ้มอันพริ้มพราย
เพียงทักทายเพื่อนบ้านเท่านั้นเอง

             


ฮือ..อออออออ!  แรกพบทุกวันเลย!

   
ไพเราะน่ารักอ่านแล้วชอบครับ อ่านไปยิ้มไปครับ พี่ดาว ยอดเยี่ยมมากครับผม
 
แรกยลพักตร์.ลักขณา.คราพินิจ
สราญจิต.พิศมัย.ใจเต้นเร่ง
เสียงใสใส.แว่วสำเนียง.ดุจเสียงเพลง
ช่างครื้นเครง.เริงร้อง.ต้องสัมพันธ์

งามเหลือเกิน.เขินแนบ.แอบมองเจ้า
หวังคลอเคล้า.เว้าวอน.จนนอนฝัน
เสน่ห์พราว.เย้าคำ.นำจำนรรจ์
สะท้านเขิน สะเทิ้นสั่น หวิวหวั่นทรวง ฯะ~

กิติราช ทับทิม

                          


  
                    

หลายคิดถึงสองหนุ่มก็กลุ้มนัก
คนน่ารักหายลับอย่างกับฝัน
มาต่อกลอนแล้วจบไม่พบกัน
ก็เท่านั้นใจดำทำกันลง

แรกทักทายขายฝันฉันก็ชอบ
ต่างก็มอบไมตรีให้พี่หลง
มาให้อยากจากไปไม่พะวง
บอกตามตรงน้อยใจเธอหายนาน

 

ก็อยากจะนานนานผ่านถี่ถี่
แต่โทษงานมากมีที่รีบเร่ง
ก็โทษงานโทษเงาเปล่านักเลง
โทษตัวเองกลอนฝืดและอืดจัง 

มั่วได้ใจชะมัด