ลมพัดไกวไผ่พลิ้วละลิ่วลู่
ฝุ่นฟ่องฟูดูดาษเกินคาดหมาย
อีสานแล้งแห้งน้ำระกำดาย
ดั่งพื้นทรายซาอุคุไอควัน

ร้อนเยี่ยงไรไม่เท่าเร่าร้อนรัก
รู้อกหักแน่แท้ชายแปรผัน
หลบพักใจพักกายหน่ายชีวัน
เชิญห้ำหั่นบั่นลาให้สาใจ

...............