พระประสงค์ขอข้าฯ (โคลงสี่สุภาพ)


....ตกต่ำซ้ำเจ็บไข้..........พระพร

ตั้งสติร่ำไหว้วอน............ค่ำเช้า

มั่นใจเมื่อจากจร.............ลาโลก

พบพระสิ้นโศกเศร้า.........รอดพ้นไฟสุม



....ยิ่งกลุ้มยิ่งบ่นซ้ำ.........อันตราย

พรพระจักห่างหาย...........มิช้า

ตั้งจิตมอบเจ็บตาย..........ในหัตถ์...พระเฮย

พระประสงค์ขอข้าฯ.........รับใช้มั่นเสมอ

* ความหวังยังชีพให้..............ยืนยง
รมย์รื่นชื่นบรรจง...................แต่งแต้ม
ปรับแปงมุ่งมั่นคง..................ปฏิบัติ...ชอบเฮย
ธรรมประเสริฐแต่งข้าแฉล้ม.......จรัสล้ำ บ่ สลาย 

 รื่นรมย์ ว. สบายใจ บันเทิง
แปง = สร้าง

Christmas is more than a day
at the end of the year.
More than a day of
joy and good cheer.

Christmas is really God’s
pattern for living.
To be followed each day
by unselfish giving.

Then peace on Earth
will come to stay.
When we live
Christmas everyday.


ที่มา : คำประพันธ์ “Christmas” ได้จากปกหลังของหนังสือ

“นพวารพระคริสตสมภพ” วัดแม่พระองค์อุปถัมภ์ กรุงเทพฯ

....Christmas is more than a day at the end of the year.
More than a day of joy and good cheer.

....Christmas is really God’s pattern for living.
To be followed each day by unselfish giving.

....Then peace on Earth will come to stay.
When we live Christmas everyday.

*** มีผู้สงสัยรูปแบบของคำประพันธ์
จึงขอนำเสนอใหม่ครับ