....ศิลาฯเอย อัน"เผ็ดร้อน".........คือความ...ข้าฯฤๅ
"สัมผัสอักษร"ตาม..................แนะชี้
"อะไร"แรงสิข้าฯถาม................ย้ำอีก
บทสี่อย่าหลีกลี้....................."ถี่ถ้วน"ฝึกฝน

ด้วยได้อ้างผิดพลาด
จึงขออนุญาตปรับแก้ครับ

....ศิลาฯเอย อัน"เผ็ดร้อน".........คือความ...ข้าฯฤๅ
"สัมผัสอักษร"ตาม..................แนะชี้
"อะไร"แรงสิข้าฯถาม................ย้ำอีก
โคลงบทสามอย่าลี้.................."ถี่ถ้วน"ฝึกฝน

ทุ่มโถมพลัง มีเท่าไรใส่ให้หมด....แข่งเรือยาวที่สุรินทร์ by aoi on 19 oct 2013

โอ้ ขออภัยเป็นอย่างยิ่งครับ คุณศิลาฯ เป็นบท ๓ ครับ

รีบ ๆ เกินไป ทำให้ผิดพลาด จักต้องระมัดระวังกว่านี้

ครั้งนี้จึงขออนุญาตนำลง เพื่อ "ไม่พลาด" อีก

ขออภัยอีกครั้งครับ

    เปรียบดุจขิงข่าแล้     ร้อนแรง
 นำใส่ปรุงรสแกง           เผ็ดร้อน
 รสขิงข่ามิแสลง            รอนโรค
 คนกลับกระพือย้อน       มุ่งใช้อารมณ์

ศิลาสีรุ้ง

ภาษาไทย ชอบใช้คำที่ความหมายทำนองเดียวกัน
มาเขียนติดกันเพื่อเน้น เช่น

ดุเดือด เร่งรีบ เหลียวแล หลงลืม ร้อยเล่ห์

ดังนั้น ขิงข่า ก็ต้องเป็น .... แรง สิครับ

ช่วยตอบ ขิงข่า"อะไร"แรง?
ก็จะไปต่อได้ครับ

ผมแนะสอนจนเคยตัวเลย ดื้อ คร้าบ
ไม่เฉลยง่าย ๆ ฮา

555 ตอบแบบ ธรรมดา ๆ (ร้อยแก้ว) ก็ได้คร้าบ

ขอบคุณหลาย ๆ

หากเพื่อน ๆ เบื่อปริศนา "ขิงก็รา ข่าก็แรง"

ก็ขอนำเสนอ

เสื้อ ชาย-หญิง

....เดิมธรรมเนียมช่างเสื้อ..........ปฏิบัติ
"แบบ" แบ่งชายหญิงชัด..........ระบุได้
เดี๋ยวนี้ “เร่งรีบจัด".................จึ่งยาก...แยกเฮย
แต่ "ต่าง!" สังเกตให้..............ถี่ถ้วนจักเห็น

....เป็นสิ่งใด "ต่าง" ให้............เห็นกัน
ขอเพื่อนอย่าหนีพลัน................ปล่อยบ้า
ปริศนาแต่งดุจยันต์...................กันเพื่อน
ตอบหน่อยอย่าให้ข้าฯ...............เปลี่ยวเศร้าเหงาทรวง

  ทหารเกาหลีเหนือ ..ครูบ้านนอกดอทคอม

....เกิดเป็นคนเขาว่าสูงกว่าสัตว์
เขาจึงจัดให้เหนือกว่าเดรัจฉาน
เป็นมนุษย์สุดประเสริฐเลิศมานาน
รู้จักการประดิษฐ์คิดพัฒนา

(แต่จริงๆแล้ว...)

....มนุษย์ดี กว่าสัตว์ อาจไม่ใช่
เพราะสัตว์ไม่ ฆ่ากัน ด้วยตํณหา
สัตว์ฆ่าสัตว์ ก็เพียง เลี้ยงชีวา
แต่มนุษย์ฆ่า เพราะแค้นเคือง เรื่องราคี

hort39

สมการ (กลอนหก)

...สมการ ๑ ฐาน ความรู้
มานะสู้ ร้อยเรียง ร่ายถึง
หวังจิต รู้แจ้ง กระจ่างจึง
เพียรซึ่ง ขอไข อธิบาย

...โปรดอย่า ตอบกวน ยวนเศร้า
ว่าเขลา ฤๅหลบ ลี้หาย
ผู้รู้ รีบเถิด บ่ดูดาย
จารขยาย ฉายพิชิต อวิชชา