Username:

Password:


  • หน้าแรก
  • ห้องสนทนา
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ.. >> บทกลอนไพเราะ >> กลอนให้แง่คิด >> ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
หน้า: 1 [2] 3 4 5   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า  (อ่าน 62171 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #15 เมื่อ: 12 ตุลาคม, 2557, 10:33:19 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า

                                       อุเปนทวิเชียรฉันท์ ๑๑ *

         ชื่อ อุเปนทวิเชียรฉันท์  ๑๑   ด้วยอัตถะว่า    กล่าวคล้าย ๆ กับ อินทรวิเชียรฉันท์  

      บทละ ๒ บาท  บาทละ ๒  วรรค   วรรค ๑ และ ๓ มี  ๕ คำ,   วรรค ๒ และ ๔ มี  ๖ คำ,  
     รับและส่งสัมผัสเช่นกาพย์ยานี ๑๑    ประกอบด้วยคณะฉันท์ดังนี้..
         ( ชะคณะ)          ( ตะคณะ......................)      ( ชะคณะ)    ( ๒ ครุลอย)
      (ลหุ  ครุ  ลหุ)        (ครุ ครุ .....................ลหุ)     (ลหุ  ครุ  ลหุ)  (ครุ  ครุ)
         บาทที่ ๒ มีลักษณะอย่างเดียวกัน             ลักษณะสัมผัสเช่นกาพย์ยานี ๑๑

                      ๑๑๑๙ ๏ มิมีพลังใจ                            ขณะใดก็เสียการ
                ระย่อ*กะภัยพาล                                      มนท้อกระเจิงขวัญ  
      
                      ๑๑๒๐ ๏ ฉะนี้มิสมหมาย                  พลกายจะอ่อนพลัน
                เพราะใจละมุ่งมั่น                                     สิจะพบพิบัติมา

                     ๑๑๒๑ ๏ ผิสู้ผจญมาร                         นรกานต์มินำพา        
                อมิตรจะบีฑา                                             สติตั้งประจันมัน

                     ๑๑๒๒ ๏ ปะอันตรายใด                     พิระในแหละสำคัญ
                วิเรนทร์* ธ โรมรัน                                    ชนะศึกเพราะใจหาญ
 
      ลพ  การตัด,   ระย่อ  ครั่นคร้าม,    นรกานต์  นรก,   พิระ   ผู้กล้า,    วิเรนทร์   จอมนักรบ

                                                                           แดนคนธรรพ์  ธนุ  เสนสิงห์      
                                       “””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””        

                                      ต้นแบบอุเปนทรวิเชียรฉันท์ ๑๑


                     ๏  อนี้แหละนามอัญ                               ญะทะถุงหะรามี
                  บ ควรจะปราชญปรี                                   ดิสมัคสมาคม

                     ๏  ประดิษฐ์ประดับฉัน                          ทประกาศกระวีชม
                  อุเปนทรวิเชียรสม                                      มุติแจ้งประจักษ์นาม    





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ring, ศิลาสีรุ้ง, ❀ Sasi ❀, พิณจันทร์, masapaer, เปลวเพลิง, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~

ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #16 เมื่อ: 13 ตุลาคม, 2557, 12:24:02 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า


                                                    อุปชาติฉันท์  ๑๑ *
 
 ชื่อ อุปชาติฉันท์  ๑๑    ด้วยอัตถะว่า  กล่าวเจือกันด้วยอินทรวิเชียรฉันท์และอุเปนทรวิเชียรฉันท์

        บทละ ๔ บาท  บาทละ ๒  วรรค   วรรคหน้า  มี  ๕ คำ,   วรรคหลังมี  ๖ คำ,  
รับและส่งสัมผัสเช่นกาพย์ยานี ๑๑ รวมกัน ๒ บท,    ประกอบด้วยคณะฉันท์ดังนี้..
บาทที่ ๑ และ ๔      ( ชะคณะ)     ( ตะคณะ......................)   ( ชะคณะ)       ( ๒ ครุลอย)  
                               (ลหุ  ครุ  ลหุ)  (ครุ ครุ .....................ลหุ)   (ลหุ  ครุ  ลหุ)  (ครุ  ครุ)

บาทที่ ๒ และ ๓     ( ตะคณะ)   ( ตะคณะ......................)   ( ตะคณะ)   ( ๒ ครุลอย)
                                (ครุ ครุ ลหุ)  (ครุ ครุ .....................ลหุ)  (ครุ ครุ ลหุ)     (ครุ  ครุ)
 

                         ๑๔๗๓ ๏ นิทานอดีตกาล                               พิษฐาน*ประเทืองธรรม
                    ชี้เหตุนิทัศน์*กรรม                                               มิติชนม์ สโมสร
                    สืบสานวิชาการ                                                     ศิระกรานคุณากร*
                    พระพุทธโคจร                                                       ทศชาติกฤษฎา

                      ๑๔๗๔ ๏ สดับนิทานเทอญ                               เพราะเจริญสุปัญญา
                    สืบทอดพระคาถา                                                 ปฏิปัน*วทัญญู*
                    เรื่องราวแสดงเจต                                                 ธ แนะเหตุประดุจครู  
                   รดีจะพองฟู                                                             พิศวาสคละโศกศัลย์

       อุปกรม   การตั้งต้น, พิษฐาน  มุ่งหมาย,  นิทัศน์   อุทาหรณ์,  คุณากร   บ่อเกิดแห่งความดี,  
                                             ปฏิปัน   ผู้ตรัสรู้แล้ว,  วทัญญู  เอื้อเฟื้อ

                                                                            แดนคนธรรพ์  ธนุ  เสนสิงห์      
                                       “””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””        


                                     ต้นแบบ อุปชาติฉันท์ ๑๑

              ๏  พิธีณะฉันทศาสตร์                     อุปชาตินามเห็น
      เชลงลักษณลำเค็ญ                                  กลนับสลับกัน
      นาเนกะบัณฑิตย์                                     จะประกิจประกอบฉันท์
      พินิจฉบับบรรพ์                                       บทแน่ตระหนักใจ          




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ศิลาสีรุ้ง, เปลวเพลิง, ระนาดเอก, ring, ❀ Sasi ❀, masapaer, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #17 เมื่อ: 14 ตุลาคม, 2557, 12:38:43 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า


                                             สาลินีฉันท์ ๑๑ *

          ชื่อ สาลินีฉันท์ ๑๑   ด้วยอัตถะว่า   มากด้วยครุ เปรียบประดุจมีแก่นสาร มากกว่าฉันท์ก่อน,
บทละ ๒ บาท  ๔ วรรค วรรคหน้ามี ๕ คำ  วรรคหลังมี  ๖ คำ    ส่งและ สัมผัสภายในบทคล้ายกาพย์ยานี ๑๑
ต่างที่รับสัมผัสวรรค ๒ เลื่อนมาเป็นคำที่ ๒,      ส่งและรับสัมผัสระหว่างบทเช่นกลอน
        ประกอบด้วยคณะฉันท์ดังนี้..
 (มะคณะ)         ( ตะคณะ...........................)   ( ตะคณะ )   ( ๒ ครุลอย)
 ครุ ครุ ครุ           ครุ ครุ........................  ลหุ     ครุ ครุ ลหุ     (ครุ  ครุ)
      ลักษณะเดียวกันทั้ง ๒ บาท
 
                
             ๑๒๖๖ ๏ ยิ่งยามจิตมั่นคง                                จะส่งหวังพลังใจ
        มีเหตุความเป็นไป                                                 ฉะนั้นจริงก็ควรตรอง
             ๑๒๖๗ ๏ ต่างคนต่างความคิด                        ผิผิดคนละมุมมอง
        เชื่อความตามครรลอง                                          พิจารณ์เหตุประกอบกัน
             ๑๒๖๘ ๏ ถ้าไร้ความเชื่อดล                            ผจญพลีมิมีวัน
        ผู้ทำได้ดังนั้น                                                          เพราะดวงจิตสุศรัทธา
             ๑๒๖๙ ๏ ใคร่ครวญทบทวนความ                 มิตามเขาเพราะวาจา
        เชื่อแล้วความเชื่อพา                                             ลุล่วงกิจสฤษดิ์ชัย  

                                                                           แดนคนธรรพ์  ธนุ  เสนสิงห์      
                                       “””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””        

 
                                ต้นแบบ สาลินีฉันท์ ๑๑

             ๏  กลฉันท์รำพันพร้อง                 ลบองบทก็โสภา
      เผยอรรถบัญญัติสา                              ลินีนามกรแสดง
             ๏  มวลหมู่เมธาชาติ                      ฉลาดลองนิพนธ์แถลง
      หลากหลายบรรยายแจง                      กระจ่างจิตรลิขิตสาร
 







ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ศิลาสีรุ้ง, ระนาดเอก, ring, ❀ Sasi ❀, masapaer, เปลวเพลิง, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #18 เมื่อ: 15 ตุลาคม, 2557, 02:11:52 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
 


                                                       สวาคตาฉันท์  ๑๑ *

               ชื่อ สวาคตาฉันท์ ๑๑    ด้วยอัตถะว่า   มีคณะมาเป็นอันดี,        
     บทละ ๒ บาท  ๔ วรรค  วรรคหน้า ๗  พยางค์    วรรคหลัง ๔ พยางค์    รับและส่งสัมผัส
     ภายในบท ท้ายวรรค ๑ ไปยัง คำที่ ๓ วรรค ๒  ท้ายวรรค ๒ ไปยังท้ายวรรค ๓
     สัมผัสระหว่าบทเช่นกลอน     ประกอบด้วยคณะฉันท์ดังนี้..
      (ระคณะ)       ( นะคณะ )   ( ภะคณะ ........................)  ( ๒ ครุลอย)
     ( ครุ ลหุ ครุ)  (ลหุ ลหุ ลหุ) (ครุ ลหุ ....................... ลหุ) (ครุ  ครุ)
     ลักษณะเดียวกันทั้ง ๒ บาท

 

                          ๑๘๘๐ ๏ โทสะครองก็จะกระทำ                 คุรุกรรมพา
                   โดยมิมีสุจริยา                                                          สติสับสน
                       ๑๘๘๑ ๏ โมหะครองเพราะสติคลอน            อุระร้อนรน
                   บาปจริตเกาะหิริ*ตน                                             มลอำพราง
                       ๑๘๘๒ ๏ ยากระงับอคติใน                              อริใจหมาง
                   เคืองและแค้นเพราะมิละวาง                               จะกระทำทราม
                          ๑๘๘๓ ๏ หากละโกรธจิตอภัย                     สละให้งาม
                   ชนม์จะดีสุคติตาม                                                  และมิมีทัณฑ์


                                   อุลามก  เลวทรามต่ำช้า     หิริ   ความละอาย,

                                                                                แดนคนธรรพ์  ธนุ  เสนสิงห์      
                                       “””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””        

 
                                    ต้นแบบ สวาคตาฉันท์ ๑๑


                   ๏ พากยะนี้ธิระประกาศ                   พจนารถขนาน
             สวาคตาคติบุราณ                                     รจนานาม
                  ๏ เสนอกระวีคณอเนก                        รจเรขตาม
             แบบฉบับนิบุณะคาม                                ภิรพร้องเพรง    


 



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
❀ Sasi ❀, ring, ศิลาสีรุ้ง, masapaer, ระนาดเอก, เปลวเพลิง, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #19 เมื่อ: 16 ตุลาคม, 2557, 11:41:14 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
พักฉันท์ไว้นิดสลับมากลอนกลบท


                                                  กลอนกลบทธงนำริ้ว*  

                                     กำหนดให้ซ้ำคำต้นวรรค  ๒ คำทุกวรรค


         ๑๐๘๑ ๏ นานนานไปเข้าใจดีที่พบเห็น                   แท้แท้เป็นตามหลักธรรมนำทางอยู่
       ผ่านผ่านได้ ใคร่ครวญทบทวนดู                                ร้ายร้ายหรือถือดั่งครูคอยเตือนติง

         ๑๐๘๒ ๏ ใดใดบ้างลางคนที่ขี้สงสัย                       จ้องจ้องอยู่ดูสนใจไปทุกสิ่ง
       แน่แน่นักจักเป็นผู้ได้รู้จริง                                          ใครใครที่ดีแต่นิ่งยิ่งโง่งม

         ๑๐๘๓ ๏ นี่นี่แหละผู้มีใจใฝ่ศึกษา                          โถโถหรือถือปริญญาว่างามสม
       รับรับตั้งบนหลังตู้ไว้ดูชม                                           เคร่งเคร่งเครียดเกียรตินิยมได้เพียงยล

         ๑๐๘๔ ๏ คิดคิดลึกการศึกษาจบน่าผิด                    ต่อต่อไปตลอดชีวิตสัมฤทธิ์ผล
       รู้รู้โลกรู้แก่นธรรมรู้ห้ามตน                                        ทุกทุกคนหยุดเรียนรู้อยู่รอตาย


                                                                                แดนคนธรรพ์  ธนุ  เสนสิงห์
                                       “”””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””"""""""""""”””        

                                       ศิริวิบุลกิตติ์  หลวงศรีปรีชา(เซ่ง)   เป็นกลอนเก้า
                    กลอนกลบทธงนำริ้ว  ต้นฉบับเดิม จารึกวัดพระเชตุพนฯ  เป็นกลอนแปด ,
                                                  จึงถือว่าใช้ได้ทั้งสองแบบ


                                                 ต้นแบบ กลบทธงนำริ้ว


            ๏ ใครใครเขาได้รู้อดสูเขา                                     แนแนเจ้าขอแต่ปากอย่าถากถาง                          
        พิดพิดโฉมเล่าก็เฉิดประเสริฐสำอาง                      คิดคิดข้างประยูรศักดิ์ก็สูงธรง

            ๏ เออเออไฉนใจจึงไม่สม                                     ค้าคารมข่มมิตร์น่าพิศวง
        รักษรักษได้แต่รื่นไม่ยืนยง                                        ชื่อว่า  “ธงนำริ้ว” ปลิวปลายเอยฯ


                 ต้นแบบกลอนกลบทนี้ คัดมาเพียงท้ายสำนวนจากศิลาจารึกอักษรไทยวัดพระเชตุพนฯ
                        ซึ่งจารึกไว้ตั้งแต่รัชกาลที่ ๓  จึงมีคำบางคำแตกต่างไปจากปัจจุบัน





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
พิณจันทร์, ring, masapaer, ศิลาสีรุ้ง, ระนาดเอก, เปลวเพลิง, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #20 เมื่อ: 17 ตุลาคม, 2557, 01:58:25 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า

                                                     กลอนกลบทหงส์คาบพวงแก้ว

          กำหนดให้ซ้ำคำ      คำที่  ๓  กับคำที่ ๔    และ คำที่  ๖  กับคำที่  ๗   ของทุกวรรค

 
           ๕๕ ๏ อันคนแก่แก่เพียงกายกายเหี่ยวย่น                        ความเป็นคนคนค่ามีมีมิหย่อน
        ได้เรียนรู้รู้จักโลกโลกเย็นร้อน                                             พบมาก่อนก่อนผ่านวันวันเยาว์วัย

           ๕๖ ๏ เคยทั้งสุขสุขสมรักรักหวานชื่น                             เคยเจอทุกข์ทุกวันคืนคืนหมองไหม้
        เคยรู้รสรสชีวันวันเปลี่ยนไป                                                มิมีสิ่งสิ่งอันใดใดยืนยง
  
           ๕๗ ๏ อย่าดูถูกถูกคนแก่แก่แรงอ่อน                               ยังคงมีมีดีก่อนก่อนลืมหลง
        รู้ปรับใช้ใช้ประสบสบการณ์ตรง                                         ค่ายังคงคงมั่นอยู่อยู่นานเนา

           ๕๘ ๏ เลือกเฟ้นรับรับสิ่งดีดีมากมาย                              ไม่เสียหลายหลายอย่างไม่ไม่โง่เขลา
        ใคร่ครวญคิดคิดแล้วอย่าอย่าใจเบา                                     วันหนึ่งเราเราก็แก่แก่แน่จริง


                                                                                      แดนคนธรรพ์  ธนุ  เสนสิงห์  
                                                  “””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””      
  

                                                 ต้นแบบ กลบทหงษคาบพวงแก้ว


           ๏ไฉนหนอหนอจะแจ้งแจ้งจิตร์เจ้า                    ว่าพี่เศร้าเศร้าโศกทอดทอดใจถอน          
        ถึงยามกินกินแต่ทุกข์ทุกข์นั่งนอน                          ดั่งต้องศรศรเสียบอกอกอาทะวา

             ๏ นี่สุดคิดคิดเหลือคิดคิดเสี่ยงสาร                     แจ้งการการสังวาศวาศนา
        ขอจงน้องน้องอย่าแหนงแหนงวิญา                       ชื่อ “เหมราคาบพวงแก้ว” แพร้วพรายเอยฯ

                ต้นแบบกลอนกลบทนี้ คัดมาเพียงท้ายสำนวนจากศิลาจารึกอักษรไทยวัดพระเชตุพนฯ
                           ซึ่งจารึกไว้ตั้งแต่รัชกาลที่ ๓  จึงมีคำบางคำแตกต่างไปจากปัจจุบัน






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ring, masapaer, ศิลาสีรุ้ง, ระนาดเอก, รุ้งชารี, เปลวเพลิง, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #21 เมื่อ: 20 ตุลาคม, 2557, 01:07:39 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า

                                            กลอนกลบทดุริยางค์จำเรียง

                กำหนดให้ทุกวรรค มีซ้ำคำ ๓ คู่    และสัมผัสสระชิด  ๓  คำอีก  ๒  ชุด

    ๑๘๖๒ ๏ รักรักเอ๋ยเคยเคยหวานพานพานขม            ใครใครรู้ชู้ชู้ชมสมสมหมาย
   หนักหนักจิตคิดคิดเคืองเรื่องเรื่องอาย                          แค้นแค้นใจไม่ไม่หายหลายหลายครา

    ๑๘๖๓ ๏ เชิงเชิงสิ้นหมิ่นหมิ่นชายร้ายร้ายเหลือ        ก่อนก่อนเมื่อเบื่อเบื่อช้ำร่ำร่ำหา
   เลือนเลือนไกลไม่ไม่กลับลับลับลา                                เห็นเห็นซ้ำตำตำตาพาพาซม

    ๑๘๖๔ ๏ เก็บเก็บกดอดอดจนทนทนหน่าย                หาหาทางล้างล้างอายหายหายสม
   นานนานทับอับอับโชคโศกโศกตรม                             กรีดกรีดจมคมคมกริชมิดมิดใจ

    ๑๘๖๕ ๏ รอรอว่าหาหาช่องจ้องจ้องล้าง                   สบสบทางสางสางแค้นแสนแสนใหญ่
   เป็นเป็นตายร้ายร้ายดีมีมีใด                                             ก้าวก้าวไปไม่ไม่ถอยคอยคอยวัน


                                                                                แดนคนธรรพ์  ธนุ  เสนสิงห์              
                                       “””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””    
    

                                          ต้นแบบ กลบทดุริยางค์จำเรียง

 
     ๏ หลาบหลาบใจไกลไกลลับนับนับชาติ์            สิ้นสิ้นเสร็จเด็ดเด็จสวาดิ์ขาดขาดหาย
  อย่าอย่าพ้องต้องต้องใจใกล้ใกล้ตาย                      ขอขอหน่ายหายหายชื่อฤๅฤๅมี

      ๏ ตราบตราบลับดับดับจันทร์พันพรรณ์แสง     ห้วงห้วงสมุทรทรุดทรุดแห้งแหนงแหนงหนี
  ไกลไกลกันพันพันโยชน์โกฎโกฎทวี                      บทนี้นี้ ดุริยางค์จำเรียง  เอยฯ


                ต้นแบบกลอนกลบทนี้ คัดมาเพียงท้ายสำนวนจากศิลาจารึกอักษรไทยวัดพระเชตุพนฯ
                         ซึ่งจารึกไว้ตั้งแต่รัชกาลที่ ๓  จึงมีคำบางคำแตกต่างไปจากปัจจุบัน




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ศิลาสีรุ้ง, ระนาดเอก, รุ้งชารี, ring, เปลวเพลิง, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #22 เมื่อ: 21 ตุลาคม, 2557, 11:24:11 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
   



                                               กลอนกลบทมยุราฟ้อนหาง

                                  กำหนดให้ซ้ำคำ  ๒ คำต้นวรรค  และ ๒ คำปลายวรรค...

       ๑๗๒๔ ๏ จริงจริงแล้วล้วนมิมีที่แน่แน่                      เห็นเห็นตายเกิดเจ็บแก่แต่ไหนไหน
    เด็กเด็กว่าแก่จะตายยายใครใคร                                     เผลอเผลอไปฟังพระสวดทวดยายยาย
       ๑๗๒๕ ๏ ป่วยป่วยหนักน่ามิรอดนักหนาหนา         กลับกลับมาถามคนไหนไปหายหาย
    ดีดีอยู่แล้วกระไรไยตายตาย                                            แท้แท้มิกำหนดหมายเวลาลา
        ๑๗๒๖ ๏ อย่าอย่าคิดว่าเขาล้มมิฟื้นฟื้น                    ลุกลุกขึ้นมาหยัดยืนวันหน้าหน้า
    แข็งแข็งแรงอาจอมโรคอยู่นานา                                    แป๊บแป๊บอ่อนนอนตัวชาตาลอยลอย
       ๑๗๒๗ ๏ คิดคิดดูแล้วชีวีมินานนาน                          ทำทำทานบุญกันไว้ให้บ่อยบ่อย
    รีบรีบทำแต่ความดีมิคอยคอย                                         วันวันผ่านสวรรค์คล้อยมาไรไร
 
 

                                                                            แดนคนธรรพ์  ธนุ  เสนสิงห์      
                                            “””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””        
 

                                                     ต้นแบบ กลบทมยุราฟ้อนหาง

           ๏ ติดติดเงี่ยเสียเชิงเจ้าชัดชัด                                     เก่งเก่งจัดเจียวคารมออกจ้านจ้าน
       ทำทำนองไขรอยคอยรานราน                                       เบื่อเบื่อจิตร์คิดก็คร้านพานจางจาง
            ๏ เถิดเถิดสาปหลาบลาทั้งรักษรักษ                        อย่าอย่าพักเอื้อนอำทำขวางขวาง
       ดีดีชั่วไม่ต้องบอกออกรางราง                                      ชื่อ  มยุราฟ้อนหาง  ไว้อย่างเอยฯ  

                      ต้นแบบกลอนกลบทนี้ คัดมาเพียงท้ายสำนวนจากศิลาจารึกอักษรไทยวัดพระเชตุพนฯ
                                   ซึ่งจารึกไว้ตั้งแต่รัชกาลที่ ๓  จึงมีคำบางคำแตกต่างไปจากปัจจุบัน





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ศิลาสีรุ้ง, ring, รุ้งชารี, ระนาดเอก, เปลวเพลิง, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #23 เมื่อ: 22 ตุลาคม, 2557, 12:25:09 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
 


                                                                  กลอนกลบทรักร้อย

                                    กำหนดให้ซ้ำคำ ระหว่างคำที่  ๓   และคำที่ ๔  ของทุกวรรค


                ๒๕๐ ๏ การกินอยู่อยู่ชายป่าใครว่าด้อย                  ต้นทุนน้อยน้อยราคามิคว้าไขว่                      
           นี่แหละคือคือชีวีวิถีไทย                                                 การกินใช้ใช้ก็แต่พอเพียง

               ๒๕๑ ๏ เศรษฐกิจกิจแดนไกลมิใคร่เกี่ยว                 ถึงโดดเดี่ยวเดี่ยวเดียวดายไร้สุ่มเสี่ยง
           สะสมทรัพย์ทรัพย์แท้แค่เสบียง                                      มักหลีกเลี่ยงเลี่ยงกลุ่มที่ฟุ่มเฟือย

               ๒๕๒ ๏ ตอนกลางวันวันยังค่ำทำนาไร่                    สิ่งที่ได้ได้ผลตามความเหน็ดเหนื่อย
           อาจมองเห็นเห็นเป็นชีวีที่เปล่าเปลือย                           ก้าวไปเรื่อยเรื่อยเรียงเรียงเพียงมั่นคง
  
               ๒๕๓ ๏ ความรุ่งเรืองเรืองโรจน์โชติชัชวาล           ธรรมชาติชาติแหลกลาญมิประสงค์
           อนุรักษ์รักษ์ไว้ให้ดำรง                                                    เป็นชาวดงดงหล่อเลี้ยงเราเพียงพอ
 
                                                                                         แดนคนธรรพ์  ธนุ  เสนสิงห์      
                                                              “””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””        


                                                    ต้นแบบ กลบทรักร้อย
                  ๏ จนเขาชมชมชื่อออกฤๅฉาว                                  ด้วยปะคราวคราวครั้งมังฉมวย
            เพราะได้มนต์มนต์มามะหาละลวย                               จึงดูรวยรวยรุ่งออกฟุ้งฟู

                   ๏  อันเพลงพ้อพ้ออ้างเหมือนอย่างสนอง             นาม "รักษร้อย" ร้อยกรองต้องคู่คู่
            ไว้เปนแบบแบบฉบัพตำหรับครู                                    ตามที่รู้รู้อ่านบุราณเอยฯ


                   ต้นแบบกลอนกลบทนี้ คัดมาเพียงท้ายสำนวนจากศิลาจารึกอักษรไทยวัดพระเชตุพนฯ
                              ซึ่งจารึกไว้ตั้งแต่รัชกาลที่ ๓  จึงมีคำบางคำแตกต่างไปจากปัจจุบัน





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง, ring, รุ้งชารี, เปลวเพลิง, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #24 เมื่อ: 23 ตุลาคม, 2557, 11:01:02 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
                                                   กลอนกลบทสร้อยสน

กำหนดให้มีซ้ำคำภายในวรรค  ๑  คู่  และซ้ำคำ  ๑  คำปลายวรรคกับต้นวรรค   ต่อเนื่องกันไป



           ๙๑๕ ๏ พิไรร่ำร่ำร้องให้ก้องโลก                    โลกพลอยโศกโศกสร้อยละห้อยหา
        หามีใครใครรู้อยู่ไกลตา                                        ตาแห่งฟ้าฟ้ามิจ้องมามองเรา

          ๙๑๖ ๏ เราตกยากยากเข็ญเป็นดังสัตว์             สัตว์ป่าจรจรจัดลัดทิวเขา
        เขาคงลืมลืมเลยเคยคลอเคล้า                              เคล้าให้เฉาเฉาแห้งแรงราโรย

          ๙๑๗ ๏ โรยทั้งกายกายใจไม่มีชื่น                      ชื่นสักคืนคืนผ่านวารหิวโหย
        โหยหาคนคนอยู่หลังนั่งโอดโอย                        โอยแดโดยโดยเดี่ยวเปลี่ยวเอกา

          ๙๑๘ ๏ กาจากคอนคอนคอยกาน้อยกลับ         กลับไปลับลับหายไกลนักหนา
         หนาแน่นโศกโศกชีวินสิ้นชีวา                            ชีวาเราเราสิ้นค่าโลกาลวง



                                                                                      แดนคนธรรพ์  ธนุ  เสนสิงห์      
                                                 “””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””  

      
                                            ต้นแบบ กลบทสร้อยสน


            ๏  พิรมรื่นรื่นรศบงกชมาศ                       มาดนุชนุชนิราศสมานสมัก
        สมักมิตร์มิตร์เอนดูช่วยชูภักตร์                    ภักตร์ที่หมองหมองนักด้วยรักษแรง

            ๏ รักษร้อนรึงรึงอุราเมตตาพี่                    พี่สอดสารสารศรีมาแจ้งแถลง
        แถลงน้องน้องอย่าหมางระคางแคลง         สารแสดงชื่อ  “สร้อยสน”  กลบท เอยฯ  



              ต้นแบบกลอนกลบทนี้ คัดมาเพียงท้ายสำนวนจากศิลาจารึกอักษรไทยวัดพระเชตุพนฯ
                            ซึ่งจารึกไว้ตั้งแต่รัชกาลที่ ๓  จึงมีคำบางคำแตกต่างไปจากปัจจุบัน






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ring, ระนาดเอก, รุ้งชารี, ศิลาสีรุ้ง, เปลวเพลิง, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #25 เมื่อ: 24 ตุลาคม, 2557, 03:56:57 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า


                                                        กลอนกลบทพยัคฆ์ข้ามห้วย

                             กำหนดให้ซ้ำคำ  พยางค์ที่สามจากต้นวรรค   กับปลายวรรค    ของทุกวรรค


   ๑๒๙๐ ๏ มีความหวังอื่นใดถ้าใจหวัง                           ควรต้องตั้งความพอดีเป็นที่ตั้ง
อย่ารอรั้งก้าวต่อไปไม่รอรั้ง                                              มุ่งมิคืนอย่ายั้งหันหลังคืน

   ๑๒๙๑ ๏ ทนรอเขาช่วยเมื่อใดตามใจเขา                      คงสุดฝืนมาช่วยเราเฉาจำฝืน
เหมือนเรายืนดูเขาช่วยด้วยการยืน                                    เรารอดตายให้ใครอื่นเขาเจียนตาย
 
   ๑๒๙๒ ๏ เพียงเศษเสี้ยวหวังกลายเป็นหลายเสี้ยว     ที่ปองหมายไว้นิดเดียวมิสมหมาย
ทุ่มแรงกายใจคงดำรงกาย                                                  พึงดิ้นรนขวนขวายให้ดิ้นรน
 
   ๑๒๙๓ ๏ ช่วยตนก่อนมิรอให้ใครช่วยก่อน                จึงมีผลบนขั้นตอนตามเหตุผล
อันตัวตนพึ่งได้แน่แค่ตัวตน                                              มีเมตตาอย่าเป็นคนรอเมตตา
 
                                                                            แดนคนธรรพ์  ธนุ  เสนสิงห์      
                                          “””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””    
    
 
                                             ต้นแบบ กลบทพยัคค่ามห้วย

      ๏ เสียดายโฉมชื่นฤทัยประไพโฉม                       เคยประโลมชื่นเชยกลิ่นจะสิ้นชื่น
ไม่ยืนรักษ์แรกเหมือนรักษ์จักยาวยืน                         ไม่ทันวายรศรื่นมาแรมวาย

     ๏ อย่ากลับฬ่อลิ้นให้ล้มด้วยลมลิ้น                        พี่รู้สิ้นว่าหายรักษ์จึงหักหาย
เหมือนตายจากพรากกันคุ้งวันตาย                             บทขยาย  “พยัฆค่ามห้วย”  เอยฯ    



                 ต้นแบบกลอนกลบทนี้ คัดมาเพียงท้ายสำนวนจากศิลาจารึกอักษรไทยวัดพระเชตุพนฯ
                            ซึ่งจารึกไว้ตั้งแต่รัชกาลที่ ๓  จึงมีคำบางคำแตกต่างไปจากปัจจุบัน





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ศิลาสีรุ้ง, ring, เปลวเพลิง, ระนาดเอก, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #26 เมื่อ: 25 ตุลาคม, 2557, 11:19:34 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า



                                                   กลอนกลบทกินนรเก็บบัว.  

                                      กำหนดให้ซ้ำคำ   คำที่  ๓  กับคำที่  ๕  ทุกวรรค
                                         ( ตามแบบ ศิริวิบุลกิตดิ์  หลวงศรีปรีชา เซ่ง)


        ๔๗๓ ๏ เมตตาธรรมคือธรรมอันล้ำเลิศ                    ร้ายไม่เกิดแต่เกิดสิ่งอหิงสา
     เมตตาธรรมคือธรรมค้ำโลกา                                         คือคุณค่าเหนือค่าบรรดาธรรม

        ๔๗๔ ๏ เมื่อยามโลกทั้งโลกวิโยคหนัก                     คนขาดรักหารักอยู่เช้าค่ำ  
     โลกสีขาวหมดขาวเคล้าสีดำ                                         ไม่เป็นส่ำระส่ำอยู่ร่ำไป

        ๔๗๕ ๏ ก่อการร้ายคนร้ายขยายทั่ว                           หลงเมามัวต่างมัวเน้นความเป็นใหญ่
     หมายแย่งชิงช่วงชิงความมีชัย                                       มิเข้าใจสนใจแค่เห็นแก่ตน

        ๔๗๖ ๏ เป็นคนดีต้องดีไปในทุกที่                             มิใช่ ดีทำดีมีหวังผล
     ใครพลาดผิดหลงผิดขุ่นจิตทน                                      อภัยคนนั่นคนดีมีเมตตา  


                                                                          แดนคนธรรพ์  ธนุ  เสนสิงห์      
                                            “””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””        


                                             ต้นแบบ กลบทกินนรเกบบัว


             กำหนดให้ซ้ำคำ ที่ ๓ กับคำที่ ๕   ตามแบบ  ของหลวงศรีปรีชา (เซ่ง)

                  ๏    เมื่อสั่งทัพเสร็จทัพแล้วรับสั่ง             ให้โหรตั้งหาตั้งคูณหารนับ
           ให้ดูฤกษ์ยกฤกษ์จะเบิกทัพ                               พวกโหรจับหาจับตำราครู

                              .......................................................................................



              ในศิลาจารึกอักษรไทยวัดพระเชตุพนฯ สำนวนต้นแบบนี้  ให้ซ้ำเพียงเสียงอักษร
                                   แต่ก็ไม่ทุกคำเช่น   (อย่าไขสือไขรอยให้พลอยถลำ)

               ๏ ขอออกตัวออกตนเสียพ้นชื่อ                          อย่าไขสือไขรอยให้พลอยถลำ
          แต่ปางนี้ปางหน้าอย่าปิดงำ                                      จงประจำประเจิดเชิดให้ชัดตัว

              ๏ เรารับแพ้รับผิดเข็ดฤทธิ์เจ้า                              ค้าตะเภาตะภายชื่อให้ฤๅชั่ว
          เรื่องเร่ร่อยเร่รักษ์ภักตร์หมองมัว                             นาม “ กินนรเกบบัว” บทนี้เอยฯ          





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ring, เปลวเพลิง, ระนาดเอก, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #27 เมื่อ: 27 ตุลาคม, 2557, 10:18:38 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
                                                                                                                                                             พักกลอนกลบท สลับเป็นกาพย์

                         *********กาพย์สุราคนางค์ ๒๘ เมื่อบังคับ ครุ ลหุ  กลายเป็นฉันท์*********


                                                 กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘  (แบบที่ ๑)*

                                     บทละ ๒ บาท  บาทที่ ๑ มี ๓ วรรค บาทที่ ๒ มี ๔ วรรค
                                                          รวมเป็น  ๗ วรรค  วรรคละ ๔ คำ

           กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘  แบบที่ ๑  สัมผัสท้ายวรรคที่ ๑ กับ ๒, ท้ายวรรค ๓ กับท้ายวรรค ๕ และ ๖

        ๙๔๓ ๏ คนป่าคนดง                อยู่กลางพฤกษ์พง         ป่าหรือคือบ้าน
เป็นอยู่เยี่ยงสัตว์                  กมลสันดาน                  เช่นคนโบราณ         เหล่าบรรพชน
        ๙๔๔ ๏ แต่ด้านจิตใจ                ซึ่งอยู่ภายใน                  ฝักใฝ่กุศล
กิเลสตัณหา                         ละรากระวน                โทสาแห่งตน           บรรเทาเบาบาง  
        ๙๔๕ ๏ แดนโลกิยะ                 ไม่ใช้ธรรมะ                 เป็นสิ่งนำทาง
โลภโมโทสัน                      เวรกรรมอำพราง          ใจชืดจืดจาง             ขันแข่งแย่งชิง
        ๙๔๖ ๏ อันค่าของคน               อยู่ในกมล                     น้ำใสใจจริง
มองผ่านเพียงตา                  งามเลิศเพริศพริ้ง           มายาทุกสิ่ง              ชวนชมงมงาย
      
                 (กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘  แบบที่ ๑   พบใน มหาชาติคำหลวง และ อนิรุทธ์คำฉันท์)




                                                  กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘   แบบที่ ๒*

                                  บทละ ๒ บาท  บาทที่ ๑ มี ๓ วรรค    บาทที่ ๒ มี ๔ วรรค
                                                     รวมเป็น  ๗ วรรค  วรรคละ ๔ คำ

                                กาพย์สุรางคนางค์แบบที่ ๒  เพิ่มสัมผัสจากแบบที่  ๑  อีก  ๑ คู่  
                                                     ท้ายวรรค  ๔  กับคำที่  ๒  วรรค ๕

 
                 ๖๖๑ ๏  ความสำเร็จคน            ตามจิตแห่งตน         คิดหวังต่างกัน
          แม้รู้อยู่ไกล             ภายในความฝัน     มีใจมุ่งมั่น              จุดหมายปลายทาง
                 ๖๖๒ ๏  ต้องไม่รั้งรอ               และไม่ย่อท้อ                ความเพียรมิจาง
          อาจไม่เห็นฝั่ง         ความหวังเลือนราง     คิดหาหนทาง           สืบเท้าก้าวเดิน
                 ๖๖๓ ๏  เพิ่มพูนปัญญา            เร่งเรียนวิชา               มิร้างห่างเหิน
           ศรัทธาคว้าไขว่         ตั้งใจเผชิญ   ธรรมะเจริญ              สมาธิคง
                  ๖๖๔ ๏  หลีกสิ่งยวนใจ             กิเลสเภทภัย               คลั่งไคล้ ใหลหลง
          ไม่แวะเวียนวน      ดั้นด้นดิ่งตรง         มุ่งหน้าคว้าธง         สวัสดีมีชัย  

    
         (กาพย์สุรางคนางค์แบบที่ ๒  พบในสมุทรโฆษคำฉันท์  ของสมเด็จกรมพระปรมานุชิตชิโนรส)

 

                                             กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘  แบบที่ ๓*

                                บทละ ๒ บาท  บาทที่ ๑ มี ๓ วรรค บาทที่ ๒ มี ๔ วรรค
                                               รวมเป็น  ๗ วรรค  วรรคละ ๔ คำ  

        กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘  แบบที่ ๓  เพิ่มสัมผัสจากแบบที่ ๒   ท้ายวรรค ๒ กับ คำที่ ๒ วรรค ๓,    

 

              ๓๙๓ ๏  จะทำการใด                         สำคัญที่ใจ                   ต้องไม่แคลนคลอน
             มีจิตมุ่งมั่น               ฝ่าฟันลุ่มดอน        อย่าอนาทร*               สะท้อนฤทัย
             ๓๙๔ ๏ อุปสรรคขวาง                       ล้มลงไปบ้าง               ยันร่างขึ้นใหม่
             แม้น้ำตาตก              ลงอกภายใน           อย่าพร่ำร่ำไร               ให้ใครได้ฟัง
             ๓๙๕ ๏ ต้องก้าวต่อไป                        มิพรั่นหวั่นไหว           อาลัยความหลัง
             กระทำทุกสิ่ง            ต้องจริงต้องจัง       ผิดพลาดไปมั่ง             เป็นดั่งบทเรียน
             ๓๙๖ ๏ จดจำให้มั่น                            ได้รู้เท่าทัน                    แล้วบันทึกเขียน
             ไม่มีใดยาก               เกินจากพากเพียร   คว้าแก้ววิเชียร              เป็นเหรียญรางวัล      


           (กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘  แบบที่ ๓   พบในงานของสุนทรภู่  และ ของพระยาอุปกิตศิลปะสาร)



 
                                                กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘ ( แบบที่ ๔)

                      บทละ ๔ บาท  บาทที่ ๑ มี ๑ วรรค. บาทที่ ๒.๓ และ ๔ บาทละ ๒ วรรค.
                                                    รวมเป็น ๗ วรรค วรรคละ ๔ คำ
        
สัมผัส วรรคท้ายที่ ๑ กับ ๒,  ท้ายวรรค ๓ กับท้าย วรรค ๕ และ ๖,ท้ายวรรค ๔ กับคำที่ ๒ วรรค ๕

 
                                                                                      ๖๗๑ ๏ หินงอกงามตา
                          หินย้อยห้อยมา                                          เพชรน้ำงามดี
                          ดุจม่านมงคล                                             ชวนยลแสงสี
                          ช่อชูรูจี                                                        ศิลป์สรรค์บรรจง
                                                                                        ๖๗๒ ๏ ผนังประกาย
                          นูนเว้าเส้นสาย                                            เป็นลายเหมหงส์
                          สิงห์สาราสัตว์                                           ช่อฉัตรทิวธง
                          ฉายไฟย้อนตรง                                         โชติช่วงดวงแดง






                                                      ต้นแบบ  กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘ ( แบบที่ ๔)

                                                                                        ๏ บพิตรราชา
                                                  ตสัตุรา                             ชรัฐไกร
                                                  สดับณศาสน์                   พระราชหทัย
                                                  ธ ปรีดีใด                         บเปรียบบปาสน

                                                                                         ๏  พระเผยประกาษ
                                                  กะมุขอมาตย์                    บดีประธาน
                                                  ตระเตรียมสกนธ์              พหลทหาร
                                                  สมรรถชาญ                      ประดังประดา

                                                                                                (สามัคคีเภทคำฉันท์)





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ring, เปลวเพลิง, ระนาดเอก, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #28 เมื่อ: 27 ตุลาคม, 2557, 10:19:57 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า

                                                                                                                                                                               พักกลอนกลบท สลับเป็นกาพย์

                         *********กาพย์สุราคนางค์ ๒๘ เมื่อบังคับ ครุ ลหุ  กลายเป็นฉันท์*********


                                                 กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘  (แบบที่ ๑)*

                                     บทละ ๒ บาท  บาทที่ ๑ มี ๓ วรรค บาทที่ ๒ มี ๔ วรรค
                                                          รวมเป็น  ๗ วรรค  วรรคละ ๔ คำ

           กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘  แบบที่ ๑  สัมผัสท้ายวรรคที่ ๑ กับ ๒, ท้ายวรรค ๓ กับท้ายวรรค ๕ และ ๖

        ๙๔๓ ๏ คนป่าคนดง                อยู่กลางพฤกษ์พง         ป่าหรือคือบ้าน
เป็นอยู่เยี่ยงสัตว์                  กมลสันดาน                  เช่นคนโบราณ         เหล่าบรรพชน
        ๙๔๔ ๏ แต่ด้านจิตใจ                ซึ่งอยู่ภายใน                  ฝักใฝ่กุศล
กิเลสตัณหา                         ละรากระวน                โทสาแห่งตน           บรรเทาเบาบาง  
        ๙๔๕ ๏ แดนโลกิยะ                 ไม่ใช้ธรรมะ                 เป็นสิ่งนำทาง
โลภโมโทสัน                      เวรกรรมอำพราง          ใจชืดจืดจาง             ขันแข่งแย่งชิง
        ๙๔๖ ๏ อันค่าของคน               อยู่ในกมล                     น้ำใสใจจริง
มองผ่านเพียงตา                  งามเลิศเพริศพริ้ง           มายาทุกสิ่ง              ชวนชมงมงาย
      
                 (กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘  แบบที่ ๑   พบใน มหาชาติคำหลวง และ อนิรุทธ์คำฉันท์)




                                                  กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘   แบบที่ ๒*

                                  บทละ ๒ บาท  บาทที่ ๑ มี ๓ วรรค    บาทที่ ๒ มี ๔ วรรค
                                                     รวมเป็น  ๗ วรรค  วรรคละ ๔ คำ

                                กาพย์สุรางคนางค์แบบที่ ๒  เพิ่มสัมผัสจากแบบที่  ๑  อีก  ๑ คู่  
                                                     ท้ายวรรค  ๔  กับคำที่  ๒  วรรค ๕

 
                 ๖๖๑ ๏  ความสำเร็จคน            ตามจิตแห่งตน         คิดหวังต่างกัน
          แม้รู้อยู่ไกล             ภายในความฝัน     มีใจมุ่งมั่น              จุดหมายปลายทาง
                 ๖๖๒ ๏  ต้องไม่รั้งรอ               และไม่ย่อท้อ                ความเพียรมิจาง
          อาจไม่เห็นฝั่ง         ความหวังเลือนราง     คิดหาหนทาง           สืบเท้าก้าวเดิน
                 ๖๖๓ ๏  เพิ่มพูนปัญญา            เร่งเรียนวิชา               มิร้างห่างเหิน
           ศรัทธาคว้าไขว่         ตั้งใจเผชิญ   ธรรมะเจริญ              สมาธิคง
                  ๖๖๔ ๏  หลีกสิ่งยวนใจ             กิเลสเภทภัย               คลั่งไคล้ ใหลหลง
          ไม่แวะเวียนวน      ดั้นด้นดิ่งตรง         มุ่งหน้าคว้าธง         สวัสดีมีชัย  

    
         (กาพย์สุรางคนางค์แบบที่ ๒  พบในสมุทรโฆษคำฉันท์  ของสมเด็จกรมพระปรมานุชิตชิโนรส)

 

                                             กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘  แบบที่ ๓*

                                บทละ ๒ บาท  บาทที่ ๑ มี ๓ วรรค บาทที่ ๒ มี ๔ วรรค
                                               รวมเป็น  ๗ วรรค  วรรคละ ๔ คำ  

        กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘  แบบที่ ๓  เพิ่มสัมผัสจากแบบที่ ๒   ท้ายวรรค ๒ กับ คำที่ ๒ วรรค ๓,    

 

              ๓๙๓ ๏  จะทำการใด                         สำคัญที่ใจ                   ต้องไม่แคลนคลอน
             มีจิตมุ่งมั่น               ฝ่าฟันลุ่มดอน        อย่าอนาทร*               สะท้อนฤทัย
             ๓๙๔ ๏ อุปสรรคขวาง                       ล้มลงไปบ้าง               ยันร่างขึ้นใหม่
             แม้น้ำตาตก              ลงอกภายใน           อย่าพร่ำร่ำไร               ให้ใครได้ฟัง
             ๓๙๕ ๏ ต้องก้าวต่อไป                        มิพรั่นหวั่นไหว           อาลัยความหลัง
             กระทำทุกสิ่ง            ต้องจริงต้องจัง       ผิดพลาดไปมั่ง             เป็นดั่งบทเรียน
             ๓๙๖ ๏ จดจำให้มั่น                            ได้รู้เท่าทัน                    แล้วบันทึกเขียน
             ไม่มีใดยาก               เกินจากพากเพียร   คว้าแก้ววิเชียร              เป็นเหรียญรางวัล      


           (กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘  แบบที่ ๓   พบในงานของสุนทรภู่  และ ของพระยาอุปกิตศิลปะสาร)



 
                                                กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘ ( แบบที่ ๔)

                      บทละ ๔ บาท  บาทที่ ๑ มี ๑ วรรค. บาทที่ ๒.๓ และ ๔ บาทละ ๒ วรรค.
                                                    รวมเป็น ๗ วรรค วรรคละ ๔ คำ
        
สัมผัส วรรคท้ายที่ ๑ กับ ๒,  ท้ายวรรค ๓ กับท้าย วรรค ๕ และ ๖,ท้ายวรรค ๔ กับคำที่ ๒ วรรค ๕

 
                                                                                      ๖๗๑ ๏ หินงอกงามตา
                          หินย้อยห้อยมา                                          เพชรน้ำงามดี
                          ดุจม่านมงคล                                             ชวนยลแสงสี
                          ช่อชูรูจี                                                        ศิลป์สรรค์บรรจง
                                                                                        ๖๗๒ ๏ ผนังประกาย
                          นูนเว้าเส้นสาย                                            เป็นลายเหมหงส์
                          สิงห์สาราสัตว์                                           ช่อฉัตรทิวธง
                          ฉายไฟย้อนตรง                                         โชติช่วงดวงแดง






                                                      ต้นแบบ  กาพย์สุรางคนางค์  ๒๘ ( แบบที่ ๔)

                                                                                        ๏ บพิตรราชา
                                                  ตสัตุรา                             ชรัฐไกร
                                                  สดับณศาสน์                   พระราชหทัย
                                                  ธ ปรีดีใด                         บเปรียบบปาสน

                                                                                         ๏  พระเผยประกาษ
                                                  กะมุขอมาตย์                    บดีประธาน
                                                  ตระเตรียมสกนธ์              พหลทหาร
                                                  สมรรถชาญ                      ประดังประดา

                                                                                                (สามัคคีเภทคำฉันท์)





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง, ring, เปลวเพลิง, คอนพูธน, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1283



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
« ตอบ #29 เมื่อ: 29 ตุลาคม, 2557, 10:19:40 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ของฝากจาก "แดนคนธรรพ์" วันละหน้า
      
                                          กาพย์ตุรงคธาวี

                                       ชื่อ กาพย์ตุรงคธาวี  ด้วยอัตถะว่า  มีระเบียบดังม้าวิ่ง ,
 
บทละ ๔ บาท.  บาท ๑ และ ๓ มี ๓ วรรค,   วรรคละ ๓,๔,๕ คำ, บาท ๒ และ ๔  มี  ๔ วรรค,  วรรคละ ๓,๕,๓,๕ คำ,  
 สัมผัส ท้ายวรรค ๑ กับ ท้ายวรรค ๒,  ท้ายวรรค ๓ กับท้ายวรรค ๕,   ท้ายวรรค ๔ กับคำที่ ๒ วรรค ๕.
    ท้ายวรรค ๖ กับคำที่ ๒ วรรค ๗., ท้ายวรรค ๗ กับท้ายวรรค ๑๐ และ ๑๒,  ท้ายวรรค ๘ กับท้ายวรรค ๙,
      ท้ายวรรคที่ ๑๑ กับ คำที่ ๒ วรรค ๑๒, ท้ายวรรคที่ ๑๓ กับ คำที่ ๒ วรรคที่ ๑๔

                       ๓๔๖ ๏ ความสามารถ      ความโง่ฉลาด      ความถนัดของคน   
       ต่างกันไป         นิสัยแห่งตัวตน        ตามพื้นฐาน          ประสบการณ์ร่ำเรียนมา
                              แต่เมื่อไร                       รวมเป็นหมู่ใหญ่           สามัคคีมีค่า
           ร่วมแบ่งปัน     สารพันวิทยา               เกิดพลัง                    เป็นคลังวิชาการ

                      ๓๔๗ ๏ เมื่อต้องใช้                     ขัดข้องอันใด             ร่วมใจประสาน
           แก้ปัญหา         ค้นคว้าดำเนินงาน     สุขสมหมาย           บั้นปลายเสร็จสวยงาม
                         สิ้นสามัคคี                         แก่งแย่งชิงดี                 ประพฤติตัวชั่วทราม      
           กิจมลาย           เสียหายมิได้ความ         ท้ายมิรอด                 ม้วยมอดไปด้วยกัน                      
 

                      ..............................................................................

                                                กาพย์มหาตุรงคธาวี*
                        ชื่อ กาพย์ตุรงคธาวี  ด้วยอัตถะว่า  มีระเบียบดังม้าวิ่งใหญ่

บทละ ๔ บาท, บาท ๑ และ ๓ มี ๓ วรรค,  วรรคละ ๓,๔,๕ คำ,  บาท ๒ และ ๔  มี  ๔ วรรค,  วรรคละ ๓,๕,๓,๖ คำ,  
 สัมผัส ท้ายวรรค ๑ กับ ท้ายวรรค ๒ และ คำที่ ๒ วรรค ๓,  ท้ายวรรค ๓ กับท้ายวรรค ๕, ต้นวรรค ๔ กับท้ายวรรค ๔,
   ท้ายวรรค ๖ กับคำที่ ๒ วรรค ๗., ท้ายวรรค ๗ กับท้ายวรรค ๑๐ และ ๑๒,  ท้ายวรรค ๘ กับท้ายวรรค ๙ และคำที่ ๒
     วรรค ๑๐,  ต้นวรรคที่ ๑๑ กับ ท้ายวรรคที่ ๑๑,  ท้ายวรรคที่ ๑๓ กับ คำที่ ๒ วรรคที่ ๑๔


              ๗๙๗ ๏ ความเชื่อมั่น             มีความสำคัญ             สัมพันธ์ใจและกาย
     ป่วยใจด้วย       เมื่อไม่สบาย       หลีกไม่พ้น        ต้องทนทุกข์ทรมาน          
               ควรรักษา                   กายินวิญญาณ์              มิท้าต่อภัยพาน
     คนต้องทน        ทำใจชื่นบาน        มิหวั่นไหว              ต่อไข้โศกโรคเกาะกิน    
             ๗๙๘ ๏ หวังของตน               เมื่อมีมากล้น             เป็นผลนำชีวิน  
     ถ้าหากว่า           ปล่อยใจโบยบิน    เกิดท้อแท้               รีบแก้ก่อนอย่านอนใจ
                เมฆหม่นฟ้า               ทุกข์เศร้าเข้ามา            ฝนลาฟ้าสดใส      
     ยังมีหวัง             พลังภายใน            อย่าให้มอด             คือยอดผู้ทระนง

 
                 (ต้นแบบในคัมภีร์กาพย์คันถะ  และสารวิลาสินี เป็นภาษาบาลี)  

[/left]



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
คอนพูธน, ระนาดเอก, ศิลาสีรุ้ง, ring, รพีกาญจน์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"ธนุ เสนสิงห์"ครับ~
หน้า: 1 [2] 3 4 5   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.15 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati

หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.197 วินาที กับ 323 คำสั่ง
กำลังโหลด...