หนาวอารมณ์ขมในใจดวงน้อย
รักมาลอยหลุดพรากฝากรอยแผล
สะท้านทั่วตัวตนจนอ่อนแอ
เกินกว่าแค่พิษภัยในฤดู

มิเคยหนาวเรื้อรังดุจครั้งนี้
เหน็บตรงที่หัวอกสะทกอยู่
คิดถึงอ้อมแขนคุ้นอุ่นอณู
ก่อนฉันรู้ว่าเธอหักรักเราลง

ยามเคว้งคว้างดวงจิตกลับคิดถึง
ความรักซึ่ง ณ บัดนี้ไม่มีหลง
ความห่วงใย ความเชื่อถือ ความซื่อตรง
เหลือเพียงดงไหน่หนามแทงความจำ

อยากจะเชิดหน้าแกล้งเข้มแข็งขืน
กลับพบแต่ขมขื่นให้กลืนกล้ำ
สายลมครวญป่วนเสียงเพียงจะย้ำ
หนาวกระหน่ำชีวินจนชินชา

ใจรอนรอนพ่ายแพ้เพราะแค่อยาก
ยังรักมากถึงรักเร่เสน่หา
หนาวนี้ฉันสั่นสะท้อนนอนเอกา
รอเธอมา...โอ้!ฉันยังชังไม่ลง

............................

เปลวเพลิง