คู่กับฉันท์ วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
คือ เหมันตดิเรกฉันท์ ๑๕ (เหมือน วสันตวงศ์ฉันท์ ๑๕ ครับ)
ใส่สะบัดสะบิ้งในวรรคคี่ ของวสันตดิลก ก็ใช้ได้เลย
ขอบฟ้าประดาวิหคะน้อย
ก็ทะยอยทะยานพโยม
ลมพัดระบัด, วชิระโถม
ภวะโหมกระหึ่มกระเหิม
เปลี่ยนฉันท์ดีไหมขอรับท่านศรี ..
ส่ำสิงสมิงพยัคฆ์ชา(ด)- ติประหวาดสรีระเทิ้ม
ห่อนผาดผยองประดุจเดิม นัยน์เนตรมลนมลาน
มดน้อยทยอยบทะขบวน จิตะง่วนจะเคลื่อนกุมาร
สู่เขตะรังสถิรทาน เพราะวะหวั่นภยันตราย
กอไผ่ประสบอนิละพัด ก็อุบัติสำเนียงกระจาย
อื้ออึงประหนึ่งดุริยะสาย กละภูติซอแสดง
แม้แต่สุรียะ ฤ ก็หลี้ จรหนี, หทัยะแหยง
กลัวเดชพิรุณ, ขยละแรง ยศะเสื่อมปลาตะสูญ
ขอบคุณครับท่านสดายุ...ฉันท์นี้ผมยังไม่เคยศึกษาเลยครับ
ศรีเปรื่อง
๑๑ ส.ค. ๒๕๕๖
ปล.
ส่ำ = หมู่ เหล่า
มลนมลาน = ลนลาน
บทะขบวน จาก บท (เท้า) +ขบวน >> สื่อถึงการเดินเท้าเป็นขบวน
สถิร = มั่งคง แข็งแรง
อนิละ = ลม
ขยละ จาก ขยล = ลม
ปลาตะ จาก ปลาต = หนีไป
