.

ท่านGar เริ่มเขียนกลอนสุภาพได้บ้างแล้ว
เว็บไซต์อารมณ์กลอนจึงขอเชิญชวนท่าน
ร่วมส่งผลงานกลอนประกวดด้วยเลยครับ

อย่าได้คิดกังวลในผลงานเลยครับ  ท่านยังมีเวลา
อีก 20วันเศษ ส่งได้ทุกท่านครับ ยกเว้นทีมงาน
ท่านส่งกลอนแล้ว ก่อนหมดกำหนด ท่านก็เข้าไป
ตรวจทานแก้ไขได้ตลอดเวลา จนถึงวันสุดท้าย

จำนวนกลอน 6 บท ห้ามขาด ห้ามเกินเด็ดขาดครับ







เชิญร่วมประกวดบทกลอนครับ

เชิญท่าน"การ์" ประกวดกลอนอ้อนอิตถี
ชื่อ"รักนี้..มีแต่เธอ "เพ้อให้สม
กติกาประกาศไว้เชิญไปชม
แล้วมาพรมคมวลีที่พร่างพราว

วาเลนไทน์ ใจคล้องประคองขวัญ
สื่อสัมพันธ์วันใสไปถึงสาว
ร่ายมนต์ซึ้งตรึงอุรา"ละอองดาว"
งามแวววาวน้าวโน้มประโลมอร

อย่าเกรงขามนามใครให้หมองหมาง
พงหนามขวางทางไว้ให้ถากก่อน
แพ้ชนะจะเป็นไรในกลกลอน
ไม่แพ้ก่อนแล้วจะรู้ชนะฤา

ขอเชิญเลยนะครับ

ขอบคุณครับ

ศิลาสีรุ้ง
๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘

ไม่อ่าาาเดี่๋ยวท่านอาจารย์ปู่ไล่หวดก้นยับดิคร้าบบบบ ท่านลุงฯ:18:
ยังมะเป็งอาไรสักกะอย่างนึง
(*เดี๋ยวถ้าได้ลงจะมาลงตรงเนี้ย)
จองไว้คนแรกเล้ย

ประกวดกลอนสุภาพหัวข้อ
"รักนี้..มีแต่เธอ?"
ประพันธ์ โดย..กวีชาวบ้าน

แม้สิ้นชายหมายรักพักตร์ขื่นขม
จักรื่นรมย์สมใจอย่างไรเอ๋ย
หากชาตินี้ไร้สิทธิ์ชิดชมเชย
ขออยู่เดียวเปลี่ยวเขนยเผยวาจา

ความงดงามยามนี้ธุลีผง
ร่างระหงโปร่งขาวราวสูงค่า
จมูกโด่งปากกระจับรับนัยน์ตา
ทุกข์ท่วมท้นใบหน้าวาสนาน้อย

ชุดเจ้าสาวพราวพรรณคืนหมั้นหมาย
สีพร่างพรายลายสดงามถดถอย
ใกล้พิธีฤดีช้ำระกำคอย
จิตล่องลอยเลยลับมิรับฟัง

คืนนี้เศร้าเหลือเกินยับเยินอก
ดั่งนรกหมกกายทรายกลบฝัง
ร่างอาดูรสูญสิ้นดิ้นกำลัง
ไร้เรี่ยวแรงดึงรั้งพลั้งจมดิน
..
โปรดรับรู้อยู่ไกลใจนั้นใกล้
ยังห่วงใยในรักนิจสิน
เรือนร่างน้องหมองศรีมีมลทิน
ตราบแผ่นดินกลบหน้ายังอาวรณ์

ทหัยนี้มีหนึ่งพึงตระหนัก
รอคอยรักสลักจิตคิดทอดถอน
น้ำตาร่วงทรวงช้ำพร่ำขอพร
กลับคืนคอน''รักนี้''มีแต่เธอ
..
15/02/2558
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต

ประกวดกลอนสุภาพหัวข้อ "รักนี้..มีแต่เธอ?"
ประพันธ์โดย...กฤตติกา
..
ณ ดินแดนแห่งหนึ่งตราตรึงจิต
ชั่วชีวิตมิคิดลืมปลื้มเสมอ
ความผูกพันวันนั้นฉันและเธอ
เพียงเจอะเจอครั้งเเรกแปลกเหลือใจ
...
สิ่งสวยงามยามนี้มิเลือนลบ
เหมือนจะจบด้วยเวลาแต่หาไช่
ยังฝังรอยสำนึกลึกกลิ่นไอ
ทั่วหทัยใสสดด้วยรสรัก
..
ทุกทุกอย่างวางแนบอยู่แทบอก
ยากหยิบยกโยนทิ้งยิ่งสลัก
ความรู้สึกลึกลึกนึกถึงนัก
ทั่วทหัยทึกทัก..ดั่งรักแท้
..
วันเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนทุกสิ่ง
แต่ความเหงาเย้ายิ่งอิงย่ำแย่
รักก่อตัวทั่วร่างอ้างอ่อนแอ
ยากเชือนแชแม้ตายกายตรอมตรม
..
อันความรักยากนักจักเเปรผัน
หากคิดปันฝันใฝ่ใจขื่นขม
บุญนำเราเคล้าคลอรอภิรมย์
ใยพรากความสุขสมชื่นชมมี
..
ขอสักครั้งหวังพบประสบพักตร์
ยังรอคอยความรักยากจักหนี
ตลอดกาลนานไฉนหทัยพลี
อกแน่นหนักรักนี้มีแต่เธอ
..