อ้าย"รพี"นอนโรงพยายบาลสองคืนแล้วค่ะ
สาเหตุ..."ป่วยเกี่ยวกับลำไส้"
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ขอให้อ้ายหายป่วยโดยไวและกลับมาเป็นขวัญใจบ้านกลอนเหมือนเดิมนะคะ
ห่วงเสมอ
♥

 

 

พิณจันทร์ขอให้ คุณอารพีกาญจน์   หายป่วยหายไข้ไวๆนะคะ
สู้ๆส่งกำลังใจให้ค่ะ

 

ขอบคุณค่ะ ต่ายค่ะ 

ขอให้พี่รพีกาญจน์ หายไวๆ
กลับมามีความสุขในโลกแห่งวรรณศิลป์
และอารมณ์กลอน ในทุกๆวันเลยนะครับ!!

 

อั๊ยย่ะ....บ่าวผิดไปแล้วจร้า
โปรดอภัยนะคุณทวดวรรณดี
 
..........................

อ้ายรพีฯท่านบอกว่า
"นอนเหงาๆที่โรง'บาลเขียนกลอนไว้เป็นกระบุง
เดี๋ยวจะกลับมาวางให้บ้านแดงเทือกเลยคอยดู"
(เสียงตามสายมาตะกี้นี้)
 

เห็นดำๆยังงี้หร่อยนะครับท่านตา
 

ผมมาเยี่ยมคุณตาเวลาบ่าย
เจอท่านยายท่านทวดตามหวดก้น
ท่านตาครับผมไปอยู่ด้วยคน
คงสุขล้นพยาบาลคงใจดี

 

ขอให้ท่านตาพักผ่อนเยอะๆๆๆๆๆๆๆนะครับ
หายป่วยเร็วๆครับผม

เปิดอ่านกลอนแป๊บเดียวเหลียวขวาซ้าย
เกิดตาลายหน้าจอกรอหมุนติ้ว
บิดเอี้ยวตัวกล้ามเอ็นเป็นตะคริว
ถอยหน้านิ่วสุดฝืนกลืนน้ำลาย

โรคคุกคามสามวันไม่ทันเขา
กลอนของเราบนบอร์ดตลอดหาย
มีแต่กลอนใหม่จริงเพื่อนหญิงชาย
ส่วนกลอนตายของเราเขาไม่มอง

มันคือกลอนเขียนได้ไร้รูปรส
ซ้ำประชดเปรียบไปให้เศร้าหมอง
ทั้งกระแทกแดกดันพลันลำพอง
ผู้คนข้องหมดเลื่อมเอือมระอา

เมื่อเขียนกลอนภิรมย์ผสมเครียด
ใช้คำเสียดสีเสือกไม่เลือกหน้า
ให้ทุกข์เขาเราทำกัมมุนา
จึงย้อนมาสู่ตนไม่พ้นตรม

ประเดประดังงานราษฎร์แลงานหลวง
ช่วยพุ่มพวงโม่ตำทำขนม
ดูแลสวนนาไร่ลำไยทรม
ยังเงยก้มซื้อจ่ายขายของชำ

มากน้ำใจใสงามคอยถามทุกข์
เมื่อยามสุขคอยเวียนเขียนกลอนพร่ำ
กราบขอบคุณทุกท่านทุกน้ำคำ
จะจดจำติดใจไม่เลือนลืม

รพีกาญจน์

หายเร็วๆ นะคะ 

กระผมกำลังจะเป็นปกติแล้วครับ เพียงแต่มีอาการอ่อนเพลีย มึนศีรษะบ้างนิดหน่อย
ยังคงไม่ถอยไม่หนีไปหรอกครับ ยังอยู่กับกลอนต่อไป แต่ผลงานอาจจะน้อยลงเท่านั้น
ขอขอบคุณทุกท่านที่ห่วงใยและให้กำลังใจจากหน้าจอ จากพีเอ็ม จากโทรศัพท์
ขอขอบคุณคุณละอองดิน คุณพิณจันทร์ คุณเวบระนาดเอก คุณวรรณดี คุณGar
คุณพี่ศิลาสีรุ้ง คุณละอองดาว คุณเกาทัณฑ์ พันปลายทวน คุณหลวงนายฤทธิ์
คุณพิณนรี และอีกหลายท่านที่ไม่ประสงค์ให้เอ่ยนาม
และขอโทษโปรดอภัยด้วยครับ ไม่สามารถตอบเป็นกลอนได้

ขอคารวะจากใจ....รพีกาญจน์