...จากใจให้เพื่อน...

๐ อยู่ห่างกันครึ่งฟ้ายังมาพบ
ได้ประสบพบเพื่อนในเรือนศิลป์
ได้ต่อกลอนอ้อนหาเป็นอาจินต์
มากน้ำใจไหลรินทุกถิ่นจร

๐ อาจมีบ้างต่างใจแต่ไม่จาก
และก็ยากห่างไปแล้วใจถอน
ด้วยหน้าที่ต่างแย้มจากแรมรอน
แต่อักษรกลอนเยือนยังเหมือนเดิม

๐ ยอมรับความผูกพันทุกวันห่วง
มิลาดวงดอกหนากลับมาเสริม
กลับมาสร้างสรรกลอนอักษรเติม
และจะเพิ่มผูกพันกว่านั้นมา

๐ ความห่างกันมากมายยังกลายซึ้ง
ความคิดถึงวันนี้นั้นมีค่า
ได้ต่อยอดกอดรักอักษรา
เป็นภาษาหัวใจมีให้กัน

๐ หากถามใจได้ซึ้งคิดถึงแล้ว
มิเคยแผ่วลดไปจากใจฉัน
จากหัวใจคนซึ้ง..คิดถึงทุกวัน
นิจนิรันดร์ไม่มีดอกที่เลือน

๐ อยู่ห่างไกลฟ้านั่นยังหันพบ
หากแม้นคบแรกเพียงยินเสียงเพื่อน
มิเคยเคืองขุ่นข้อง..แต่ปองเตือน
อาจจะเลื่อนหัวใจ..ให้รักนะ

พิณจันทร์
๑๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘