*ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตค่ะ*

..ดอกไม้ปลายเหล็ก..

๐ ก็แค่เป็นดอกไม้อยู่ปลายเหล็ก
ยังเหมือนเด็กอ่อนหัดมิขัดขืน
มิอาจเป็นดอกไม้ที่ปลายปืน
เพราะยังฝืนตัวเองมิเก่งเลย

๐ ก็แค่เดินตามหลังระวังล้ม
มิได้สมยกย่องประคองเผย
หากแม้นยืนแถวหน้ามิกล้าเกย
กลัวลงเอยปากท่อขุดล่อใจ

๐ ก็แค่ปนหลงมาลายผ้าเขียว
แม้เด็ดเดี่ยวบางวันก็หวั่นไหว
ดูแข็งแกร่งภายนอกแต่อ่อนใน
แอบร้องไห้ปลายปืนที่ยืนเคียง

๐ มิถูกใจเขาด่าดุว่ากล่าว
น้ำตาพราวร่วงหล่นมิปนเสียง
ถามเก็บกดหรือไม่มิใช่เพียง
อยากหลบเลี่ยงสิ่งไหนผิดใจกัน

๐ มิได้รอบรู้งานเก่งปานเขา
หากแต่เราทำงานสมานฉันท์
ด้วยเคารพนบงานประสานทัน
ขอทุกวันนั้นให้วิไลงาน

๐ แค่ดอกไม้ปลายเหล็กเป็นเด็กน้อย
ทุกวันคอยรับส่งโปรดสงสาร
ผสมปูนผูกเหล็กสร้างสะพาน
มิได้เป็นทหารผ่านศึกเลย

พิณจันทร์
๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘

(ฮิ้วววว ใกล้แล้วๆแบะ แบะ ฮ่าๆ)

.oknation.net/blog/soda/2011/10/


ทหารของชาติ

เป็นทหารผ่านฝึกฝนจนลือเลื่อง
คราบ้านเมืองแรงร้ายไม่อยู่เฉย
กลุ่มก่อการมานมุ่งพุ่งเป้าเอย
ทำยุ่งเย้ยเหยียบหยามตามผลาญกัน

ตั้งชุมชนยุแยงแฝงล้ำลึก
ปลุกระดมจมผนึกคึกจนหวั่น
ใกล้ระเบิดอารมณ์สมคิดพลัน
ทหารจึงขวางกั้นไม่หันเมิน

เหล่าประชาหน้าใสได้สุขสันต์
ความสงบคืนพลันพาสรรเสริญ
ทหารผ่านเหตุร้ายมิกลายเกิน
ประชาเพลินพึงใจได้ตอบแทน

ช่อมาลีคำตอบมอบไอรัก
ซาบซึ้งนักประจักษ์ทรวงยิ่งหวงแหน
คำสดุดียลยินทั่วถิ่นแคว้น
ด้วยมาดแมนทหารกล้ารักษาไทย

ขอบคุณครับ
[/url]
๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘