ข่าวประกาศก้องไกลถึง'ชัยศรี
อ้ายขายที่มิน้อย ร้อยล้านกว่า
รีบจัดแจงแต่งตัวมิมัวช้า
ย่ามหนึ่งใบสะพายบ่าท่ารถไฟ

รีบตีตั๋วขึ้นนั่งแสนหวังเหวิด
ปลิวเตลิดหวั่นจิตคิดยกใหญ่
ขอจินต์อ้ายอย่ามีศรีสาวใด
มาปันใจไปครองน้องคงครวญ

ถึงก็ชั่งไม่ถึงก็ชั่งนั่งกระส่าย
ใจกระวายกระวนจนปั่นป่วน
ห่วงอ้ายนี้ยิ่งนักจักเรรวน
ขอทบทวนให้ดีนะที่รัก

ภาวนาสาธุบรรลุผล
โชคช่วยดลจิตอ้ายให้แน่นหนัก
คงมิช้าดอกหนอรอสักพัก
ขอเจ็ดหลักร้อยล้านนะ...จะไปเอา

ละอองดิน

 

ยืนจดจ้องมองป้ายไม่ขายแล้ว
ของพ่อแก้วแม่แก้วเดิมก่อนเก่า
มรดกตกเติงเถิงรุ่นเรา
กลัวปู่เฒ่าคำรามตามหักคอ

สู้กระสนทนเถิกแผ้วเบิกถาง
เสียค่าจ้างขวานมีดกี่ขีดขอ
หลังก้มเงยเคยตรงคดก่งงอ
ตำเสี้ยนตอกี่แผลแถฟาดฟัน

ติดคลองคูกูปราบจนราบโล่ง
ที่สูงโปร่งปรับแปลงแต่งตามขั้น
ที่ร่วนซุยปุ๋ยน้อยลงอ้อยมัน
ข้าวเหนียวพันธุ์พื้นเมืองเม็ดเหลืองดำ

แกบนบานกรานว่าถมนาไร่
ปลูกลำไยพืชพวงมะม่วงต่ำ
โค่นก้ามปูพลูหมากเมี่ยงระกำ
บรรทุกข้าวจำนำกะร่ำรวย

ปลูกพอแรงแข่งใครให้ท้อแท้
คิดเห็นแก่แค่เงินจึงเมินขวย
ดีเริ่มแรกแตกกลางสุดทางซวย
อกหน้าขาวสาวหมวยชอบฉวยตังค์

เออแบบนี้ดีไหมแบ่งให้เช่า
ที่ดินเราเขาปลูกครัวลูกฝัง
อย่าทะลึ่งรีบขาย ตายนะฟัง
กูจะเกิดอีกครั้งหวังลุยงาน

รพีกาญจน์

ขออภัยใช้คำว่ากู ปู่เฒ่าพูดเช่นนี้เสมอ

ชั่วอึดใจ ไก่ขัน กระชั้นเสียง
ลุกจากเถียง ขยี้ตา คว้าไฟฉาย
เดินคันคลอง ส่องลำ น้ำระบาย
ล้นลงฝาย เข้าคู สู่ท้องนา

ไหลซึมซาบ อาบอิ่ม นาปริ่มน้ำ
จะปลูกดำ ลำพัง หลังถอนกล้า
พรุ่งลากคราด ปาดราบ เรียบสุดตา
กลบรากหญ้า ต้นใบ เน่าในดิน

เงยมองแถน แหงนหน้า ท่าคอยฝน
นานผ่านพ้น สองเดือน หวังเลือนสิ้น
อภิวันท์ อันเต วอนเทวินทร์
คงยลยิน ร้อนอาสน์ สาดทันกาล

กะว่าเกี่ยว เก็บยุ้ง แยกแบ่งขาย
เงินใช้จ่าย ปูปลา ปรุงอาหาร
ชำระหนี้ ในนอก ดอกเบี้ยบาน
ส่งให้หลาน สองหน่อ ซื้อมอไซค์

สร้างเท่าจริง สิงห์คู่ ประตูวัด
รวมเพื่อนจัด ฉัตรศรี เจดีย์ใหม่
ตั้งโรงทาน งานบุญ จุนปัจจัย
รับผ้าไตร เทศน์สวด สังฆธรรม

นั่งชันเข่า เท้าคาง มือวางห้อย
ตาล่องลอย ข้าวบิ บ่จิจ้ำ
เกาะขอบถ้วย กล้วยแกง แมงวันดำ
เร็วกินข้าว ตาคำ ไปทำนา

ทราบแล้วจ้า รีบไปละจ้า...รพีกาญจน์