รู้หนาวร้อนอ่อนหวานทานปรุงรส
รู้สุกสดอุ่นเย็นหอมเหม็นหืน
รู้เศร้าเหน็บเจ็บช้ำสุดกล้ำกลืน
รู้ชมชื่นจับเจ่าพะเน้าพะนอ

รู้ประกวดอวดดีตีหัวหมา
รู้คุณค่าคิดถึงซึ้งใจหนอ
รู้ชนะทรยศคนคดงอ
รู้พ่ายต่อเกมรักถูกหักใจ

เคยดุ่มเดินเพลินบนถนนกว้าง
พบความอ้างว้างวิงครั้งยิ่งใหญ่
เคยตักน้ำทำสวนพรวนดินไป
สัมผัสไพรธรรมชาติสะอาดตา

เคยสร้างคุณบุญญามามากหลาย
เคยชั่วร้ายก่อกวนคนถ้วนหน้า
เคยดูแลแม่พ่อก่อเกิดมา
เคยเข่นฆ่าเป็ดไก่สัตว์ใหญ่ตี

รู้ถ้อยคำธัมมะปริยัติ
ปฏิบัติศีลฉันทุกวันทุกวี่
นั่งสงบลบเลือนเปื้อนราคี
เอาคัมภีร์กางท่องส่องแสดง

ตื่นเช้าอ่านกานท์กาพย์อาบชีวิต
เวลานิดขีดเขียนว่างเพียรแต่ง
ใจยังสู้ตาดูได้มือไม่แพลง
จะร่องแร่งเคียงคู่อยู่ต่อไป

วันศุกร์ คือ วันเสาร์น้อย สบ้าย สบาย

 

รพีกาญจน์