ไก่ตัวสุดท้าย
...
พ่อนั่งขวาขาชิดติดเข่าแม่
ตาคอยแลลูกน้อยค่อยค่อยก้ม
เสียงสะอื้นกลืนกล่ำลอยตามลม
ยากจะข่มรู้สึกลึกในใจ
.....
นั่งล้อมวงริมฝาหันหน้าเข้า
จานเก่าเก่าก้นตื้นหาลื่นไหล
เพราะมีข้าวน้อยนิดติดข้างใน
สายตาพ่อร้องไห้ดั่งใครตี
....
ตักต้มไก่ในถาดราดให้ลูก
ความพันผูกคลุกเคล้าเจ้าอิ่มหมี
กินให้หมดซดให้ลื่นกลืนให้ดี
ข้าวยังมีลูกน้อยค่อยค่อยโกย
...
 ตัวสุดท้ายหนอนี่เมื่อกี้เชือด
เห็นคราบเลือดเหือดหายกายหาโหย
ลวกน้ำร้อนนอนแผแดดิ้นโดย
ร้องโอดโอยโรยรินกลิ่นคลุ้งคาว
.....
เหลือเท่านี้หนอนี่..เท่าที่เห็น
มือไม้เย็นยามเชือดเลือดร้อนผ่าว
หลายปีก่อนร้อนแล้งฝนแห้งกราว
เห็นต้นข้าวร้าวรวดปวดวิญญา
.....
ลูกเอ๋ยลูกปลูกอะไรก็ไม่ขึ้น
หัวชามึนเหม่อมองท้องทุ่งหญ้า
วันพรุ่งนี้อิ่มไหมใจอ่อนล้า
ขณะนี้มีต้มข่าใต้ฝาชี
.....