Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
 ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
..หักใจ..
ความรักเราครั้งก่อน ไม่ย้อนกลับ
ขอลาลับเลยหนอรอไม่ไหว
ตัดสวาทขาดเยื่อ ยังเหลือใย
รักเก่าไปไม่ควรทวนสัมพันธ์
คงเป็นเวรเป็นกรรม หนุนนำเนื่อง
มีแต่เรื่องกวนจิตชีวิตฉัน
จากจบจรแต่นี้ที่สำคัญ
บอกเธอนั้นยังรักต้องหักใจ
วิริน
๔/๓/๕๘
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: ..หักใจ..
หักอย่างไรมันยากลำบากนัก
สุดจะหักรักล้นทนหวั่นไหว
แสนห่วงหาอาทรแทบอ่อนใจ
นอนเป็นไข้ไร้ชายมาหมายมอง
หักอย่างไรใจนั่นมันลึกซึ้ง
บ่นรำพึงรำพันฉันหม่นหมอง
ชายในฝันหล่อเหลาเฝ้าจับจอง
อยากร่วมห้องหอหับกับเขาจัง
วิริน
๑๒/๐๑/๕๙
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: ..หักใจ..
หักอย่างไรในเมื่อเชื่อในรัก
คงจะหักไม่ลงตรงความหลัง
ซุ้มรักเก่าเราร่วมรวมชีวัง
สุมประดังมาหาไม่น่าเลย
หักอย่างไรในเมื่อยังเชื่อว่า
รักเลอค่าทั้งหมดมิปดเอ่ย
ถึงโลกแตกแยกยับนับว่าเคย
ขออยู่เชยชมชายมิหน่ายลง
วิริน
๔/๓/๕๙
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: ..หักใจ..
หักไม่ลงหรอกหนอขอบอกใบ้
เมื่อหัวใจดวงน้อยพลอยไหลหลง
รักที่สุดหยุดรักพะวักพะวง
นวลอนงค์คงตรอมพร้อมชีวัน
หักไม่ลงหรอกหนอหล่อแบบนี้
จะขอมีเพียงเดียวเกี่ยวก้อยมั่น
กาลเวลาผ่านพ้นบนสัมพันธ์
ยังมีกันและกันตราบวันตาย
วิริน
๑๘/๕/๕๙
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: ..หักใจ..
อย่ามาบอกหักใจเสียให้ยาก
ช่างลำบากเกินทนบ่นเช้าสาย
เมื่อมอบรักภักดีให้พี่ชาย
ก็อย่าหมายหักทิ้งขอวิงวอน
ถึงม้วยดินสิ้นฟ้านภากาศ
ยังมิอาจหักได้ด้วยใจอ่อน
มีแต่เอียงโอนไปให้ร้าวรอน
แม้ยามนอนยังเหม่อเพ้อทุกวัน
วิริน
๘/๑๐/๕๙
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: ..หักใจ..
หัวใจฉันมิได้เสริมใยเหล็ก
อาจไม่ถูกสเป็คเด็กอย่างฉัน
แต่ขอเธอรู้ไว้นัยสำคัญ
รักแบ่งปันเสมอเธอคนเดียว
จักร้อยวันพันปีมิมีหน่าย
รักมิคลายหมายปองจักข้องเกี่ยว
เพียงแต่เธอเพ้อหามากลมเกลียว
ปรารถนาเพียงเลี้ยวเอี้ยวมามอง
อย่าเมินหมางจางจืดทำชืดเฉย
ใจเจ้าเอ๋ยรอคอยพลอยหม่นหมอง
วสันต์ใกล้เคลื่อนแคล้วมิแจวจอง
จำใจต้องครองโสดโดดเดี่ยวเกิน
วิริน
๑๒/๘/๖๐
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
