วันแรกพบประสบเจอเธอพูดว่า
รักเลอค่าเพียงเราเฝ้าเสนอ
จากวันนั้นถึงวันนี้สี่ปีเออ
มิพร่ำเพ้อหรอกเจ้าเรารักกัน

วิริน
๑๐/๑๒/๕๘

 

ยาผีบอกสักหน่อยผ่อนรักษา
เอาพริกไทยใบน้อยหน่าพอหาได้
แล้วก็ตำตำตำตำลงไป
กระแทกใส่น้ำมะขามสามสี่ที

 
สิริวตี

ช่วยกันกินสักหน่อยอร่อยนัก
ได้ทายทักห้องน้ำแสนฉ่ำชื่น
พบคุณหมอหล๊อหล่อวันมะรืน
มาพักฟื้นสักทีที่โรงบาล

สิริวตี
 

พอจะกลับก็ระงับไม่อยากจาก
ต้องพลัดพรากคุณหมอแล้วเจ้าขา
นั่งอยู่ได้สักพักลูกรักมา
คุณแม่ขาคุณแม่ขากลับบ้านยัง

?!?!?!?!?
สิริวตี
 

จะฝากรักฝากใจไปจนถึง
สัญญาเราที่ซึ่งซึ้งในฝัน
คอยก่อนนะคนดีอย่าหนีกัน
เพราะน้องนั้นงานมากอยากบอกเอย

สิริวตี
 

เฝ้าห่วงหวงรักมากอยากจะบอก
ไม่ลวงหลอกรักเพิ่มใส่เติมหนา
จะผ่านวันเดือนพี่แต่นี้มา
ให้รู้ว่าลิงจั๊กจั๊ก....รักจริงจริง

แม้จะแอบเมียงมองของคงหมด
จะปรากฏละเลงใหม่ด้วยใจหญิง
หากความรักภักดิ์ไว้ไร้ประวิง
ขอแอบอิงเคียงกันมิหวั่นกลัว

สิริวตี