ยืนโบกมือซื้อไอติมยิ้มยกจูบ
ลมพัดวูบเกาะทันยังสั่นไหว
ตามซอกคอหูมีริ้วขี้ไคล
น้ำมูกไหลกรำฝนปนความเย็น

ผมสีแดงตั้งชันฝ่าควันฝุ่น
โชยกลิ่นกรุ่นแทบแย่รักแร้เหม็น
น้ำลายบูดพูดจ้อสอสะเด็น
มือเท้าเอ็นฟูฟูกดูกปูดปม

ขึ้นตลิ่งถอยหลังนั่งจ้ำเบ้า
ยันแข้งเข่าหยัดยืนปวดฝืนข่ม
ปาดเหงื่อย้อยเข้าตาสูดยาดม
เทปากอมยาหอมชื่นย้อมทรวง

รื่นหัวเราะเคาะท้องคล้ายร้องไห้
คราดีใจงึมงำน้ำตาร่วง
ยกเรื่องเก่าเล่าใหม่โยงใยยวง
มักบานบวงสรวงเสเทวดา

ฟังได้ยินทุกคำสำเนียงเพี้ยน
แลบลิ้นเลี่ยนรู้รสแต่ปลาร้า
ลุกก่อนเช้าเข้าคอมพ์พร้อมขี้ตา
หกโมงกว่าอ้าปากขากแปรงฟัน

ก็วนเวียนเขียนไปได้เช่นนี้
ตรองฤดีขอตอบชอบเพ้อฝัน
เพื่อนไยไพไส้กิ่วหิวช่างมัน
ความสุขสันต์บั้นปลายชายชรา

รพีกาญจน์