ถูกแปลงร่าง สร้างซาก มาจากไหน
จากสุมทุม พุ่มไม้ ให้มาเกิด
จากเมืองแมน แถนไส ไล่ตะเพิด
คงเตลิด จากนรก ตกกองกุณฑ์

มีบาปนำ กรรมชั่ว แปะตัวติด
ใช้ชีวิต จำเจ เสพเมถุน
ไม่ถนอม ยอมพลี ความดีคุณ
ชอบหมกมุ่น อวัยวะ อิสตรี

ทำบ้าใบ้ ไม่สน เสียงก่นด่า
ทำหูตา หนวกบอด ไม่ถอดสี
เมินแม่บท กฏหมาย บ้านเมืองมี
เสี่ยงชีวี พิการ จากภารยา

ตะกรุม ตะกละ ตะกราม ทรามมิหาย
เสียมากมาย ไม่นับ ทรัพย์สินค่า
เพียงอย่างเดียว เกี่ยวข้อง ลองกามา
ถมตัณหา ความใคร่ ในตัวตน

จึงเขียนกลอน วอนหญิง ละทิ้งเถิด
อย่าเปื้อนเปรอะ หลีกไกล หนีให้พ้น
วาจาหวาน มานผี อินทรีย์คน
จะหมองหม่น สุขสลาย เมื่อปลายทาง

รพีกาญจน์

จากนิตยสารฉบับหนึ่ง นานแล้ว จำไม่ได้

เป็นตราบาป สาปแช่ง แหล่งนรก
ทำท่าฉก เช่นงู ชูปลายหาง
ความสามารถ พิเศษ เล่ห์เลศวาง
ขุดหลุมพราง หลอกล่อ ต่อหญิงเยาว์

ล่าอักษร กลอนกานท์ ว่าหว่านล้อม
ตีตะล่อม ปลิ้นปล้อน กะล่อนเก่า
พอพลั้งพลอด ทอดร่าง ถ่างชำเรา
เพราะรู้เท่า นิดหนึ่ง ไม่ถึงการณ์

ทั้งใจกาย คล้ายดล มนตร์สะกด
โดยพ่อมด เวทขลัง ขมังขาน
แทกระทอก จิ้งจอก ซอกชำนาญ
วิชามาร โอนอ่อน ผ่อนแล้วแทง

พลังจิต วิทยา ซ่าหยกหยก
มือกอดอก เย็นเฉียบ เปรียบน้ำแข็ง
ประสานกาย สายตา ร่าร้อนแรง
ลิ้นแฉกแซง แลบแล่น เร็วแม่นยำ

ปล่อยอารมณ์ ซมร่าง จิตว่างเปล่า
เสียงกระเซ่า เบาบาง ร่างถลำ
ถึงสวรรค์ เรืองรอง สองมือกำ
เก็บกอดช้ำ เสียใจ ไปจนตาย

รพีกาญจน์

แรงบันดาลใจให้เขียน ข่าวหญิงถูกทำร้ายทุกวัน

ยมบาล ประทานพร ก่อนมาเกิด
สมองเลิศ เหลือล้น คนทั้งหลาย
ยากจะจับ สับปลับ กลอกกลับกลาย
เป็นยอดชาย ตัวอย่าง ในทางเลว

ปลอมปนแปลง แฝงตัว ทั่วไป.ซ่อน
ทำเฟะฟอน ชั่วช้า เหมือนห่-เห-
เพาะเชื้อปลุก ลุกไป ดังไฟเปลว
เดินส่ายเอว สะโพก โยกตัวตาม

สร้างภาพลักษณ์ นักสังคมสงเคราะห์
พอปะเหมาะ เจาะจินต์ กินสดห่าม
หน้าตาดี มีปัจจัย ให้ทุกยาม
ท้ายสุดทราม เกี่ยวผล ต้นกำไร

บำเพ็ญศีล บิณฑบาตร ศาสน์กิจ
สวดเป็นนิจ จิตเป็นทาน กราบกรานไหว้
ปลงสังเวช เอ่ยเมตตา สัตว์เวไนย
นอกงามล้ำ ดำใน คราบไคลคาว

บริสุทธิ์ ผุดภาพ ระนาบหลง
เร็วช้าคง ตะลึง อื้ออึงฉาว
เขี้ยวหางงอก หนอกนอ ลิ้นส่อยาว
ต้องถูกชาว พารา ประชาทัณฑ์

รพีกาญจน์

เอาเรื่องแน่ ขอแก้ตัว ว่ามั่วเด็ก
ชอบชมเซ็กส์ เอ็กซ์ อาร์ ฟาร์แฟชั่น
"เฒ่าหัวงู" ไม่รู้ซึ้ง ทะลึ่งดัน
ขนานกัน เล่าลือ หุยฮือฮา

เราไม่ชอบ ตอบรับ กับคำนี้
เรียก "ผู้มีอุปการคุณ" ดีกว่า
พลังไร้ วัยชแร แก่ชรา
ทุ่มเงินตรา ลงไป เพื่อได้คำ

ตอนเคลียคลอ ออเซาะ ฉอเลาะหวาน
คนที่บ้าน นานเนย มิเคยพร่ำ
นิดเอาอก น้อยเอาใจ ไม่เคยทำ
ขอชุ่มฉ่ำ ช่วงท้าย ก่อนวายวาง

ยามหย่อนยาน งานเดิน มีเงินเยอะ
จิตเลือนเลอะ เวลาน้อย แรงถอยห่าง
จะสู้หนุ่ม รุ่มหล่อ พอมีทาง
เอาปัจจัย ไว้สร้าง ย่างเดินไป

ยังเคารพ นบนอบ กรอบกำหนด
ถึงบาปบท มหันต์ สุดกันได้
เพราะต่างฝ่าย ชายหญิง นิ่งพอใจ
วุ่นอะไร ให้เคือง เรื่องของเรา

ขอมองต่างมุมกับนายรพีกาญจน์
พรุ่งวันพระไปปฏิบัติที่วัดเสียไป๊

ขอค้าน นา่ยรพีกาญจน์ อีกที

รู้ทั่วไป ใช่โง่งม ที่พรหมสร้าง
แยกสองร่าง หญิงชาย ร่ายเสกเป่า
เพื่อดำรง คงผุด มนุษย์เรา
สืบลูกเต้า มากมาย ขยายพันธุ์

ถึงย่ำแย่ แก่เกี่ยว เรี่ยวแรงถอย
เรายังคอย ทำหน้าที่ ขมีขมัน
มิย่อหย่อน ถอนหนี ตะบี้ตะบัน
องค์เอวลั่น แข็งคด มิลดลา

ยังมีชาย มากมาย ที่กลายเพศ
อีกสาเหตุ ซ้ำเติม เพิ่มคนกล้า
เราผ่ายผอม ยอมพลี กามกรีฑา
เห็นไหมว่า เราคือ "คุณูปการ"

สมควรที่ ชาวโลก กล่าวยกย่อง
ใช่เมินมอง ด่าทอ คิดต่อต้าน
นิ้วชี้หน้า ว่าเสีย เหี้ยเลื้อยคลาน
หมายประจาน ป้ายสี สิ้นดีเอย

ล่องลอยตามคิด โปรดพิจารณา
อ่านเพื่อการศึกษา มิเจตนาว่าใคร

มันเรื่องจริงยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ
ตรงไหนปุพอปะจะขาดวิ่น
บอกเดินหน้าล่าหลังนั่งลงดิน
ป้อนปากกินให้กลืนกลับขืนคาย

คนสัตว์คือสิ่งที่มีชีวิต
กอปรโลหิตยางไหลไยเส้นสาย
รู้ประจักษ์รักตัวเกรงกลัวตาย
แล้วทำลายฟาดฟันกันทำไม

อันเงินทองของกินรวยสินนับ
จุลทรัพย์พอควรสวนนาไร่
ลักคุ้ยค้นปล้นชิงวิ่งราวไป
ซื้อมิได้โลภโกงตรงบีฑา

เห็นลูกเมียเคลียข้างสาวร่างสวย
ผัวสำรวยเข้มคมสมสง่า
อยากอื้มอ้ำน้ำลายสอมิรอรา
รีบไขว่คว้าลงมือเฮอึ้ออึง

ปั้นน้ำเล่นเป็นตัวหัวส่ายร่อ
โป้ปดทอก่อคำทำเคร่งขึง
ชอบพูดพล่ามตามตื้อชิดดื้อดึง
เล้นทะลึ่งพึงหน้าเช่นลาลิง

เอิ้นเอะอะมะเทิ่งเบิ่งตาใส่
เป็นฟืนไฟโมโหยะโสหยิ่ง
มักหูเบาเข้าข้างคอยอ้างอิง
ทาสผีสิงเสพยาสุราเบียร์

อยากให้หมดลดบ้างกลับสร้างเพิ่ม
บวกต่อเติมน้อยดีมีมากเสีย
โอกาสสิ้นชั่วทรามร้ายลามเลีย
จำปล่อยเฮียตัวทองครอบครองเมือง

รพีกาญจน์