(ที่ดึงมา ไม่ครบบท กำหนดแก้)
(จึงตั้งแค่ ถ้อยคำผิด ที่ติดไว้)
(ผมเด็กใหม่ อภัยนิด พลั้งผิดไป)
(ขึ้นบทใหม่ ขอต่อนิด ติดกับคุณ)
สลักรัก สลักจิต ชักติดใจ
ทีจริงไม่ได้ค่อยคิดเรื่องติดสาว
เกรงครหาว่าทะลึ่งถึงของคาว
เพียงแต่ร้าวเจ็บปวดลึกนึกขึ้นมา
ทำแต่งานผ่านมาแบบบ้างาน
กลับถึงบ้านพาลหมดแรงจะแสวงหา
อีกวันคืนตื่นลุยงานกลับบ้านมา
วนไปมาแต่ท่านั้นนานหลายปี
ต้นปีนี้ปลายปีก่อนมาย้อนคิด
ถึงชีวิตคิดแต่งานผ่านหลายที่
จะทำไปถึงไหนกันงานที่มี
ในชีวีมีเรื่องอื่นอีกดื่นไป
ได้พักผ่อนนอนเล่นบ้างนั่งเข้าเฟซ
นึกทุเรศสมเพชตัวบ้างช่างเหลวไหล
ญาติผู้ใหญ่ท่านไปหมดสลดใจ
ทิ้งไว้บ้างห่างสมบัติไม่จัดการ
จัดการอื่นลื่นไถลจัดไปทั่ว
แต่เรื่องตัวกลับไม่จัดสลัดหวาน
ที่จริงแล้วไม่ได้หลงแต่การงาน
แต่โสดนานไม่ถนัดจัดยังไง
จึงมาลองกรองคำกลอนไว้อ้อนสาว
คิดถึงคราวเคยเรียนเขียนที่ไหน
มาฝากลำนำธรรมดาถ้ามีใคร
นึกเห็นใจใครที่นั่ง ฉัน ยัง รอ.
สุริยะ
๑๑/๔/๕๘
