เก่ากาบกากจากไหนใหม่ตรงนี้
ของค้างปีย่อยยุบบุบสลาย
เคยเอี่ยมอ่องผ่องผุดจุดแพรวพราย
ก็กลับกลายหม่นหมองละอองเทา
เพื่อนอ่านจบปรบมือลือกระฉ่อน
ซึ้งบทตอนสนุกมุขปะเก่า
รักกระจุ๋มกระจิ๋มยิ้มพริ้มเพรา
แทรกวิโยคโศกเศร้าเคล้าน้ำตา
แปลงพระเอกเสกสร้างหญิงร่างน้อย
ละลิ่วลอยต่อคำเปลี่ยนซ้ำหน้า
แค่สำคัญพลันพบกบกะลา
กระดี๊กระด๊าซ่าสวนทวนเชี่ยวนอง
เนื่องเวลานาทีมีไม่มาก
ใกล้วันจากล่วงลับดับซี้ม่อง
ชดเชยใช้วัยสึกคึกลำพอง
ก่อนจับจองวัดวาศาลานอน
กลอนแกงโฮะโจ๊ะทิงทิงลิงแสม
แต่ช้าแต่แห่หาวหมาเห่าหอน
เฮฮูล่าฮาฮูเล่เตร่ตะรอน
ชะชะช่าฟายฟ้อนร่อนระบำ
ลากก๊อบเก่าเอาลงวางตรงนี้
ปากเป่าปี่สีสะล้อซอเข้าถ้ำ
ส่ายสะโพกโยกเอวเร็วเริงรำ
เสาะสะดุดสุดคำเอ่ยอำลา
รพีกาญจน์
