ร้อยใจให้เพื่อน..
(กลอนกลบท สร้อยสน )
.
ฤาจะมีมีใครเข้าใจบ้าง
บ้างก็สร้างสร้างถมระทมหมอง
หมองหม่นใจใจเอ๋ยมิเคยปอง
ปองสิ่งของของเขาเป็นเงาใจ
.
ใจของเขาเขารู้แนบอยู่ชิด
ชิดกายจิตจิตสองอย่าปองใกล้
ใกล้ทางเดินเดินเคียงจงเลี่ยงไป
ไปที่ใดใดนั้นอย่าหันชวน
.
ชวนเริงรื่นรื่นรมย์เหมือนดมกลิ่น
กลิ่นคำรินรินสรรจำนรรจ์หวน
หวนสื่อหาหาส่งโดยตรงนวล
นวลเดินป่วนป่วนปั่นมิหวั่นเลย
.
เลยยอมหนีหนีห่างหนทางสุข
สุขแต่ทุกข์ทุกข์เราซ่อนเงาเฉย
เฉยทั้งหมดหมดสานประสานเคย
เคยมิเอ่ยเอ่ยถามเมื่อยามเจอ
.
เจอก็หันหันหลบมิพบหน้า
หน้าที่มามาใกล้มิให้เผลอ
เผลอต่อคำคำไหนเคยให้เธอ
เธอเคยเพ้อเพ้อให้เคยได้ฟัง
.
ฟังด้วยนะนะสองประคองมั่น
มั่นในฉันฉันนี้พาทีหวัง
หวังให้เพียงเพียงเพื่อนครองเรือนรัง
รังรักหลังหลังเก่าฉันเผาแล้ว.
.
พิณจันทร์
๒๐ เมษายน ๒๕๕๘
.
*กลอนกลบท สร้อยสน
กำหนดให้มี ซ้ำคำภายในวรรคหนึ่งคู่ และซ้ำคำ ๑ คำปลายวรรคกับต้นวรรค ต่อเนื่องกันไป (อ้างอิง.แดนคนธรรพ์ แม่ศรีวรรณทอง อาจารย์ธนุ เสนสิงห์)
...
*ขอบคุณท่านผู้ชี้แนะ
*ไหว้ครูต้นแบบค่ะ
