Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
 ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
..สัจธรรม..
สัจธรรมนำใจใสผ่องแผ่ว
ธรรมชาติวาดแนวแว่วซู่ซ่าน
ดังแต่ไกลใจนึกรู้สึกมาน
แก่งกระจานครั้งนั้นฉันเคยไป
งามไม่ดอกหมอกหนาคราหน้าหนาว
ควันสีขาวพวยพุ่ง รุ้งไสว
ยืนรับลมห่มหมอกยอกทรวงใน
นกเขาไพรไล่หลังฟังกังวาล
พะเนินทุ่ง รุ่งเช้าหนาวจับจิต
ผ่านชีวิตคิดย้อนตอนห้าวหาญ
มีเกิดดับลับร่วง ทุกช่วงกาล
ฝากผลงานสถิตย์ไว้ ให้คนชม
วิริน
๒๓/๔/๕๘
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: ..สัจธรรม..
กัมมุนาวัตติโลโก
เกิดแก่เจ็บทุกข์โขโถใครพ้น
อนิจจังสังขารหย่อนยายตน
ต้องสู้ทนเป็นไปไร้ปราณี
วิ่งโลดแล่นแจ้นหาคว้าไขว่ทั่ว
ยิ้มหยอกหัวยั่วเย้าไม่เข้าที่
ถึงเด่นดังตกอับย่อยยับซี
ล้วนมากมายหน่ายหนีกี่ชั่วนาม
ทำงานหนักพักผ่อนน้อยปล่อยนานเนิ่น
หาแต่เงินเลี้ยงกายหลายคำถาม
สู้อดทนอดกลั้นมิครั่นคร้าม
เลยลุกลามหามส่งไปโรงหมอ
กว่าจะรู้เกือบสายเนื้อร้ายแผ่
หาทางแก้ไม่ไหวใจเหี่ยวห่อ
ร่างโทรมทรุดสุดท้ายคล้ายต้องรอ
กุศลก่อต่อเติมเสริมชีวิน
กำลังใจเท่านั้นยันต้องสู้
ฝึกฝนรู้ทางธรรมจำได้สิ้น
จิตสงบพบเห็นเป็นอาจิณ
แม้ดับดิ้นมิเป็นไรเมื่อใฝ่ธรรม
วิริน
๑๐/๕/๕๘
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: ..สัจธรรม..
อย่าคิดมากหลากเรื่องเปลืองสมอง
ทุกข์เป็นของทุกคนจนต้อยต่ำ
ติดตามตั้งแต่ต้นผลกระทำ
หากจดจำมากมีที่ประเะมิน
สุข...เท่าที่ใจอยากให้สุข
คิดปลอบปลุกเรื่องดีมิขวยเขิน
ตรึกตรองตามคำสอนวอนอย่าเพลิน
รู้ดำเนินชีวิตคิดก่อนทำ
อย่ายึดมั่นให้มากหากทำได้
ตึงเกินไปจักขาดพลาดถลำ
หย่อนเกินหนอดึงหน่อยค่อยจดจำ
ใช้แสงธรรมนำล่องส่องจิตใจ
คิดแต่บวกทุกที่ดีเหลือหลาย
คิดลบกลายจิตตกอกหมองไหม้
สายกลางเถิดเจิดจ้าทุกคราไป
พุทธองค์ทรงตรัสไว้ใช้ได้จริง
วิริน
๒๐/๖/๕๘
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: ..สัจธรรม..
มีพระธรรมนำใจให้ใสผ่อง
เป็นทำนองก้องกึกสำนึกยิ่ง
ความดีชั่วมัวเมาเนาแอบอิง
วางละทิ้งจากจิตมิผิดใด
ลดละโลภโกรธหลงปลงเสียบ้าง
อย่าคอยสร้างเรื่องราวเขาสาวไส้
สุขและทุกข์นั้นรู้อยู่ที่ใจ
อิ่มเอมได้ไม่ยากหากต้องการ
เริ่มจากหนึ่งไปสองมองแน่วแน่
ประคองแดเด่นด้วยช่วยผสาน
ไม่นานนักสำเร็จเหตุแห่งทาน
ที่ร้าวรานเลือนลดหดเหือดลง
พรใดดีเลิศลึกฝึกฝนเข้า
สายกลางเอายึดมั่นอย่าพลันหลง
รสพระธรรมนำใส่ให้ยืนยง
อย่าเลือนหลงจำไว้ในห้องจินต์
วิริน
๒๑/๖/๕๘
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
