น้องชาย..สู้สู้

โหว กะเข้ามาอ่านเต็มๆ ที่แท้คุณแดงก็เข้ามาเชียร์นี่เอง
ลองลงกับเค้าซักสำนวนสิครับคุณแดง
น๊าๆๆ

 

กลอนแดงบ๊องบ๊องบวมบวม ลงเป็น สีสันได้
แต่รางวัลอย่าพุดถึง555
แดงเตรียมไว้แล้ว กลัวอารมณ์กลอนเหงา

ประกวดกลอนสุภาพ ประจำเดือนพฤษภาคม ♥
หัวข้อ "เขียนตามเนื้อเรื่องที่ให้มา"
ประพันธ์ โดย กวีชาวบ้าน
..
รักบริสุทธิ์ดุจนภาเมฆากว้าง
กลับเวิ้งว้างพร่างพรมด้วยลมหนาว
ชายคนนี้มีหทัยใสสกาว
แม้แฟนสาวตาบอดหาถอดใจ
...
ยืนจ้องมองดวงตาอุราทุกข์
ดั่งโลกปลุกโศกเศร้าเหงาหม่นไหม้
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั่วสกลอยู่หนใด
โปรดขานไขให้เห็นเป็นบุญทาน
...
นาทีนี้ฟ้ามีจิตปลิดปัญหา
คนใจบุญบริจาคตาปาฏิหารย์
กลับมองเห็นเช่นคนอื่นชื่นดวงมาน
ตาสองคู่ประสานสมานกัน
....
เอ่ยทุกถ้อยทุกคำเคยพร่ำพรอด
หากวันใดตาหายบอดเธอกับฉัน
จะครองคู่อยู่กินยินทุกวัน
ยังจำมั่นสัญญาที่ว่าไว้
.....
หญิงสาวยืนจ้องหน้าวาจาเผย
สิ่งดีดีที่เอ่ยละเลยได้
ด้วยเหตุผลจนจิตคิดเปลี่ยนไป
ตาคุณบอดใช่ไหม..ใคร่แยกทาง
........
เดินก้มหน้าน้ำตารินสิ้นไร้สิทธิ์
คนเชยชิดไฉนหนอขอเหินห่าง
ก่อนหันหลังจากไปไม่อำพราง
ดูแลตาสองข้าง...แทนผมที
....

palungjit.org/-4 พ.ค. 2552 -

ประกวดกลอนสุภาพ ประจำเดือนพฤษภาคม ๒๕๕๘

หัวข้อ "เขียนตามเนื้อเรื่องที่ให้มา"
ประพันธ์ โดย บางม่วง

...   ...

อุบัติเหตุดวงตามามืดมิด
บอดสนิทคิดหน่ายมิวายหมอง
หนุ่มคนรักภักดิ์เจ้าเฝ้าประคอง
ใส่ใจปองปลอบขวัญกัลยา

รอมีผู้บริจาคจักมอบให้
ด้วยความหวังยังไม่ไกลเกินหา
แล้วดั่งเทพประทานสู่กานดา
จะทัศนาโลกสวยด้วยเร็วไว

หมอเปิดผ้าปิดตาของหญิงสาว
โลกงามพราวเพริศพริ้งยิ่งกว่าไหน
สายตามองคนรักประจักษ์ใจ
ตาบอดไปให้ป่วนรวนฤดี

เขากุมมือก้มลงถามเจ้างามสม
ยังรักผมอยู่ไหมใคร่รู้ที่
หญิงสาวตอบตัดเยื่อใยสิ้นไมตรี
ตาคุณบอดแล้วนี่มีใดกัน

หนุ่มตัดใจไม่โกรธมิโทษอื่น
กล่าวขมขื่นก่อนไปไกลจอมขวัญ
ฝากดูแลดวงตาผมสมใจพลัน
คำหนึ่งนั้นผมรักคุณหนุนนำจินต์

แล้วผละเมินเดินไปไกลจากสาว
ไม้เท้าขาวคลำทางพลางถวิล
สองดวงตาสละไว้ให้นาริน
นำยุพินสู่โลกใหม่สมใจเธอ

บางม่วง
๒๘ พฤษภาคม ๒๕๕๘




news.siamphone.com/tag/GPS


ขอบคุณภาพจาก  Internet

หัวข้อ "เขียนตามเนื้อเรื่องที่ให้มา"
ผู้แต่ง   แสงสว่างสีดำ

๏ เธอที่รอรออยู่อยู่ตรงนั้น
คนที่ฉันทุ่มเทใจให้ทั้งหมด
มือหนึ่งแหวนหนึ่งดอกไม้ในสมรส
แต่...ต้องสลดเมื่อเธอโถม...เลือดชโลมดิน

เธอที่รักต้องเจ็บกายซ้ำร้ายสุด
เปรียบประดุจครึ่งชีวิตจิตสูญสิ้น
ด้วยโชคร้ายเสียเนตรนัยน์ใจจวนภินท์
ต้องโบยบินอย่างมืดบอดตลอดทาง

เธอที่รักอย่าสิ้นหวังกับครั้งนี้
เธอคนดีฉันไม่ไปไหนไกลห่าง
จะปกป้องดูแลแม้อัปปาง
โปรดไว้วางใจพี่ที่รักเอ๋ย

แล้ววันหนึ่งสวรรค์ท่านทรงโปรด
อภัยโทษมอบดวงตากลับมาเผย
จนที่สุดได้มองเห็นดังเช่นเคย
แม่ทรามเชยยิ้มออกบอกดีใจ

เมื่อถามเธอยังรักกันแปรผันหรือ
เธอโบกมือร่ำลาเชิดหน้าใส่
เพราะพี่บอดด้วยเหตุสิ้นเนตรนัยน์
จึงตัดใจปล่อยที่ช้ำนองน้ำตา

จะไม่ต่อไม่ว่าอารมณ์โกรธ
ไม่ถือโทษให้เรื่องนี้มีปัญหา
แต่นี้ขอเดินต่อไปในทางมา
"ฝากดูแลดวงตาของฉันที" ๚ะ๛

แสงสว่างสีดำ
๓๑ พฤษภาคม ๒๕๕๘