เมื่อจันทรส่องสว่างกระจ่างหน
สุริยนผันผายก็กลายค่ำ
หมุนวนเวียนว่าไว้ชายใจดำ
เกินกลับคำกลิ้งกลอกแสนหลอกลวง

มาหยอกเย้ายวนยั่วให้หัวหมุน
เนื้อในหนุนนอนนานหวานทุกช่วง
อกอุ่นอุ่นคุ้นเคยเชยชิดทรวง
ต้องติดป่วงหน่วงหนักปักฤทัย

จักถอนถอดกอดกักรักเข้าแล้ว
จักเปลี่ยนแนวน้าวโน้มโฉมสมัย
จักตีตราต่อเติมเสริมอย่างไร
กลัวหทัยหั่นขาดพลาดอีกครา

หากรักเป็นเช่นจันทรง้องอนเจ้า
กลับมาเฝ้าฝากฝันอย่าผันหน้า
อาลัยล้นทนท้อทรมา
สุดเหว่ว้าวอนขอหนอจงคืน

วิริน
๘/๕/๕๘

ฉันนั้นเองโสดแท้แค่บางพัก
ปั่นป่วนนักหากสาวกล่าวแจ้งไข
เช้านี้มาเยี่ยมเยือนถึงเรือนใจ
อย่าหนีไกลหมายเห็นยิ้มปริ่มอุรา

แอบวางพักงานยุ่งแต่มุ่งเขียน
มาแวะเวียนส่งมอบคำคร่ำครวญหา
สุขที่เจอสุขที่วางทางอักษรา
หมดโสดแล้วขอแจวลามาใหม่เอย

สิริวตี

 

โสดให้ 3 นาที...เดี๋ยวเข้ามาโสดใหม่นะคะ อิอิ