อากาศแห้งแล้งรุกทุกหมู่บ้าน
ไร้อาหารหญ้าหยวกลวกซอยหั่น
หุงข้าวหักสักมื้อแย่งยื้อกัน
จะแบ่งปันหมูไก่กินไม่พอ
จับใส่กรงลงเล้าเอาไปขาย
จูงวัวควายออกบ้านสงสารหนอ
มันค่อยเดินช้าช้าน้ำตาคลอ
อยู่เจ้าใหม่ใคร่ขอเขาเลี้ยงดี
หมดมื้อนี้ต่อไปใครจะเอื้อ
ผงพริกเกลือข้าวสารอาหารสี
นั่งกอดเข่าเฝ้าจานงานไม่มี
เป็นกุลีแบกหามกล้ามหลบใน(ซูบผอม)
ฟ้าเวิ้งว้างทางเปล่าเขาโล่งล้าน
ไร้ผักหวานเห็ดแห้งมดแดงไข่
ห้วยละหานธารคลองหนองใกล้ไกล
ขาดน้ำใสหิ้วหาบดื่มอาบกิน
กบอึ่งอ่างคางคกเขียดตายหมด
ผักสวนครัวเหี่ยวหดแห้งตายสิ้น
มองทางไหนไอร้อนเหลือแต่ดิน
แม้ผาหินยังแยกแตกทลาย
จึงแบกหน้าหมายมุ่งเข้ากรุงศรี
วอนผู้ดีมีสตังค์ท่านทั้งหลาย
ให้ข้าวน้ำกินนอนพักผ่อนกาย
เพียงรอดตายสักคาบกราบขอบคุณ
รพีกาญจน์
