โ ค ล ง ผ ว น

มันคือมือคัน

๏ เพียงคือมันจึ่งแม้น คั น มื อ
เลยป่องราวหารือ ป่าวร้อง
เถิดครันทับอย่าถือ ครับท่าน
เพลงช่างสวยขานซ้อง ช่วยสร้างกล ป ระ ส า นฯ

๏ ลานใครทำแฉล้มทั่ว คำ ไ ท ย
งามรื่นพรมอำไพ ร่มพื้น
เรืองผองสาดพราวใส ผาดส่อง
หยดเร่าคลุมเพลงครื้น รุ่มเคล้าพราวสวรรค์ฯ

๏ วันพรานเสนาะอุ่นเนื้อ เ พ ร า ะ ส น า น
ตอนบ่ายหยดสัญญาณ บทย้าย
ลองราดเหวี่ยงเพลงหวาน เรียงวาด
เติมเพิ่มครบเพลินคล้าย พบเคลิ้มสนองเคียงฯ

๏ พลอยรินเสียงผ่านสร้อย เ รี ย ง ศิ ล ป์
เถิดเชื่อหนุ่มดำนิล ชุ่มเนื้อ
เริงสนานผ่องคลอพิณ สนองผ่าน
หนอเช่ากลืนมาเกื้อ ชื่นเกล้าสราญกลฯ

๏ กมลเชิญพรมช่อเพี้ยง ช ม เ พ ลิ น
คำใส่ดังทางเดิน สั่งได้
ชมเศษขุดแนวเขิน สุดเขต
ชิมอร่อยสามจริงไซร้ อร่ามสร้อยอุราสมฯ

๏ ชมครวญโผงฉะฉ่ำพร้อย โ ค ล ง ผ ว น
แลย่างอกหอมอวล ยกอ้าง
เพลงคมห่อคืนหวน คลอห่ม
หยิบร่อนฝายเห็นคว้าง ร่ายฟ้อนเลบงฝัน๚ะ๛
คอนพูธน®
โคลงผวน ในแต่ละบาทให้คำที่ ๒-๓ ผวนกับคำที่ ๖-๗

	ผู้เขียน	หัวข้อ: โ ค ล ง ผ ว น (อ่าน 3781 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 3 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้