..เหงาไหม?..
.
ก็มิรู้จะบอกใครอย่างไรเล่า
หากบอกเหงาก็หมายคล้ายจริต
หากจะบอกว่าสุขก็ฉุกคิด
ข้างในจิตระทมมิสมยอม
.
เหมือนสนุกบังหน้าแสร้งบ้าบิ่น
อร่อยกินแต่กายกลับผ่ายผอม
เปรียบกล้วยเครือวางไว้มดไม่ตอม
สุกแก่หง่อมท้ายสวนมิชวนชิม
.
ก็มิเห็นจะเป็นไรแค่ได้บ่น
เราทุกคนถวิลพอกินอิ่ม
ทุกข์สุขพบประสบการณ์มาผ่านลิ้ม
แค่เรายิ้มรับมันสักวันเลือน
.
แต่ก็มองดูว่าคำว่าเหงา
มิเป็นเขามิเป็นใครคงไม่เหมือน
จะรู้ซึ้งความเหงามาเหย้าเยือน
มาคอยเตือนฤดีทุกวี่วัน
.
หรือจะว่าไม่รับประทับจิต
หากย้อนคิดทรวงอกเคยผกผัน
คงมิได้อกหักเพราะรักกัน
ความผูกพันไม่พบที่คบเลย
.
หากจะบอกว่าเหงามิเฝ้าใฝ่
สงสารใจคนเหงามาเล่าเผย
หากแม้นพบสบใจคนได้เคย
มาลบเหงาไหมเอ่ยขอเอ่ยชวน
.
พิณจันทร์
๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๗