วานลองนึกอีกคราถ้าจำได้
พรุ่งนี้ดีอย่างไรชายในฝัน
น้องจะคอยพี่ชายได้ทั้งวัน
หวังว่าไม่ลืมกันนะคนดี

สิริวตี
 

คราอุษาสวาทใจขาดแล้ว
โถพี่แก้วเนื้อทองที่น้องห่วง
มาห่างหายกายลี้หนีแดดวง
น้ำตาร่วงหลั่งรินแทบสิ้นใจ

นิจจาเอ๋ยเคยสร้างทางน้ำหมึก
เรื่องความหลังรำลึกยังจำได้
เขาว่าชายหลายชั้นหั่นหทัย
น้ำตาไหลไม่หยุดสุดโศกทรวง

สิริวตี
 

เตรียมข้าวปลาอาหารสานกุศล
จิตสุขล้นตักบาตรมิขาดสาย
ชำระตนสุขไปทั้งใจกาย
ชีวาวายเมื่อใดไม่ทุกข์ทน

สิริวตี

ฤดีใดได้พบทุกข์ละสุขแล้ว
มีรอยแนวนำคิดชีวิตใหม่
จะเจริญทุกสิ่งยิ่งกว่าใคร
เจริญกายเจริญใจในบัดดล

มนุษย์ล้วนเกิดมามองว่าทุกข์
พอเจอสุขซ่อนใส่ใจสับสน
ครั้นพอสุขนั้นดับก็อับจน
มองว่าตนหม่นท้อทรมาน

สดับธรรมพี่วางทางให้คิด
จึงประดิษฐ์ต่อถ้อยร้อยขับขาน
ให้เกิดบุญกุศลดลบันดาล
จวบจบกาลวาระสละกาย

สิริวตี