แสนรู้สึกเบาบางอย่างพี่บอก
เอาทุกข์ออกสุขสร้างอย่างไม่หลง
วางเพียงขันธ์ชีวิตลองปลิดปลง
น้องบรรจงฝึกทำนำหลักใช้

เหนื่อยเกินเหนื่อยล้าเกินล้ากายานี้
บางนาทีนั้นห่างก็สร้างใหม่
เพียงแค่รู้จักดีที่ลมใจ
ก็สดใสเหมือนเก่ามิเศร้าทรวง

สิริวตี

แม้มิเท่าครึ่งหนึ่งที่พึงคิด
แต่ก็ยังตามติดจะตอบให้
อยากจะรู้อาจจะเห็นความเป็นไป
อาจจะช้าอาจจะไวอาจไม่มา

แต่อันเสียงของฉันจะไม่หาย
คงมีแค่ความตายจะบ่ายหน้า
ฝากสำนวนชวนชื่นรื่นอุรา
เก็บเอาไว้นะขวัญตาคราห่างกัน

สิริวตี

จะรักให้สุดซึ่งห้วงหนึ่งรัก
หากหัวใจประจักษ์จะเสนอ
หากวาจาสัตย์จริงยิ่งอยากเจอ
จะมิไผลมิเผลอรักเธอเดียว

สิริวตี