ตะวันยังมิลับกับขอบฟ้า
เพียงอ่อนล้าวันนี้ฤดีโหย
ยามสายัณห์รัญจวนจึงครวญโอย
ดั่งลมโชยพัดใจไปจากทรวง

มองวิหคผกผินบินถลา
ดุจแก้วตาของพี่ที่เคยหวง
บินจากชายหายลับกับฟ้ากลวง
ยากจะทวงเจ้าคืนสะอื้นคอย

ตะวัน

 

ตะวันโดนราหูนั้นอมทับ
ยังแดดับดวงไว้ทำไห้โหย
ใบไม้ปลิวหล่นร่วงควงลมโชย
สกุณายังโบยลับมิกลับมา

สิริวตี
 
แงแงๆ ปาดหน้าไปแล้วครับพี่ท่าน อุตส่าห์แวบมาวาง ยังมีคนเร็วกว่าเค้าอีกง่ะ
 

บอกแล้ว กระบี่พี่มันไว... ไม่ยอมเชื่อ

 

แดดร้อนรนหลานคนต้องจมทุกข์
หมดสนุกวอนขอรอความหวัง
โอ้ลมจ๋าฝนพามาประดัง
เพิ่มพลังขจัดร้อนให้ผ่อนคลาย

นั่งคอยเจ้าเมฆน้อยหายผล่อยสิ้น
นกยังบินสู้แดดแว๊ดเดียวหาย
โลกทั้งโลกร้อนกันฉันแทบตาย
คงมิวายเมษาคงหน้าดำ

อีกไม่นานสงกรานต์ก็มาถึง
ที่ในบึงแห้งขอดคงจอดขำ
จะสนุกสงกรานต์งานนี้กรรม
สงกรานต์นี้ต้องทำทางออนไลน์
 
“มันแกว”
“๒๘ มี.ค.๖๑