เยื่อใยรักปักลงตรงกลางจิต
ใยลิขิตครองช้ำระกำหมอง
ขอพบสุขอย่างเดียวที่เกี่ยวดอง
มิอยากข้องแวะทุกข์มาบุกใจ

หากแม้โลกเหลือนิยามของความเหงา
ตอนจบเศร้าขอเสกงำทำเรื่องใหม่
จะมีแต่สมหวังตลอดไป
สุขหทัยได้เป็นเช่นโลกจินต์

สิริวตี

สุขเกิดขึ้นข้างในกลางใจจิต
จึงมีสิทธิ์ปลิดหักรักใหลหลง
มิปวดแปลบแสบทรวงดวงอนงค์
เพราะปลดปลงรักแล้วนะแก้วตา

จึงลองเลิกระกำเลิกพร่ำโศก
สร้างแต่โรคสงบนี้ที่ถ้วนหน้า
จะเสกสุขปรุงเสริมเติมวิญญา
เผื่อมิช้าเจอรักแท้ฉันแน่ใจ

สิริวตี
 

นั่งสมาธิมาเอาบุญมาฝากน้าาา^^