มารอคอยนานแล้วพ่อแก้วภักดิ์
คอยนานนักพี่นี้อยู่ที่ไหน
หรือว่าลืมขวัญตาผู้ยาใจ
มีหญิงใหม่ลืมน้องมิต้องการ

สิริวตี

นั่งขี่ทุยชมจันทร์วันเพ็ญผ่อง
ณ ทุ่งท้องนากว้างสร้างสุขยิ่ง
เสียงเพลงขลุ่ยพลิ้วรับดับประวิง
น้องซบพิงไหล่กว้างอย่างคุ้นเคย

สิริวตี