หัวข้อ : "นิทราหลับใหล..ท่ามกลางเสียงสายฝน"
ผู้เขียน..กวีชาวบ้าน
...
นอนเตียงเก่ากลางใหม่อยู่ท้ายห้อง
จวนตีห้าฟ้าร้องสองสามหน
สังกะสีสั่นสั่นหวั่นเหลือล้น
กลัวน้ำฝนหล่นสาดอนาถจัง
..
แหงนนับรูที่รั่วน่าหัวร่อ
ขดตัวงอห่อผ้าปิดหน้าหลัง
รูที่รั่วทั่วบ้านพาลจะพัง
อยากจะสั่งให้ซาแต่น่านอน
..
วันหยุดเราหรือนี่พรุ่งนี้เช้า
ยกมือเกาหน้าแข้งแรงเหนื่อยอ่อน
ตาเจ้ากรรมทำปรือ..ดื้อเว้าวอน
ดั่งออดอ้อนค่อนแคะเชิงแนะนำ
..
ตะแคงซ้ายก่ายหมอนมือช้อนหัว
แกะสักตัวมินับหลับอิ่มหนำ
บรรยากาศแบบนี้ผีไม่อำ
ฟูกเย็นฉ่ำชุ่มชื่นชื้นกระไอ
...
เม็ดฝนร่วงเปาะแปะแฉะพื้นหญ้า
สุดพรรณนาว่าสุขขนาดไหน
ดึงผ้าปิดมิดตัวเว้นหัวใจ
ต้นปีกลายมอบให้ใครคนนั้น
..
ชอบจริงจริงหน้าฝนหล่นมาเถอะ
หล่นเยอะเยอะเย็นฤทัยแม้กายสั่น
ขอหลับต่ออีกตื่นชื่นชีวัน
นิทรากันเถิดหนา..ฝนมาแล้ว
...
อะไรจะสุขเท่า..ล้มตัวนอนแล้วฝนตกพรำพรำ