กลอนชนะเลิศ
(ประจำเดือน กันยายน ๒๕๕๘)
หัวข้อ "นิทราหลับใหล..ท่ามเสียงสายฝน?"




" นิทราหลับใหล…ท่ามสายฝน "
ประพันธ์โดย : หญิง

๐โดยสายกาลผ่านพ้นบนวิถี
บรรจบปีอีกคราหน้าวสันต์
ฟ้าจึงจางสางแสงแห่งตะวัน
ความเปลี่ยนผันก่อผุดดุจวังวน

๐ ลมโบยโบกโยกไม้กิ่งไกวแกว่ง
ทวีแรงปลิดปลิวแนวทิวสน
ยอดโอนเอนเบนเบี่ยงเสียงอึงอล
คลื่นลมปนประดังโหมคลั่งมา

๐ เมฆคล้อยเคลื่อนเลื่อนลิ่วเป็นทิวแถว
สื่อส่อแววสลัวทั่วเวหา
มินานหลั่งถั่งโถมลมพัดพา
หล่นจากฟ้าเรียกฝนจนชื่นจินต์

๐ อานุภาพฉาบชื้นทั่วพื้นผิว
ละอองปลิวโปรยปรายซาสายสินธุ์
เย็นผิวกายสายลมพรมประทิน
เหลือได้ยินเบาบางอย่างพรำพรม

๐ เย็นอากาศพาดเพิ่มเริ่มง่วงติด
เอื้อมประดิดประดอยปล่อยมวยผม
เอนอิงกายบ่ายบิดปิดพัดลม
ไม่ต้องข่มตาลงคงหลับยาว

๐ หลับตาพริ้มยิ้มส่งตรงเป้าหมาย
ผ้าห่มนุ่มคลุมกายคลายความหนาว
ธรรมชาติมอบสุขทุกคราคราว
สองแขนสาวกอดหมอนนอนนิทรา

หญิง





รางวัลรองชนะเลิศ"อันดับที่ ๑"



หัวข้อ : " นิทราหลับใหล…ท่ามเสียงสายฝน "

ผู้แต่ง : วิริน
----------------------------------

ฝนกระหน่ำฉ่ำฟ้าคราวสันต์
ปิดดวงจันทร์มืดมนจนไม่เห็น
เสียงซัดสาดหลังคาฝ้ากระเด็น
แสนลำเค็ญบ้านเราเก่าเกินไป

สังกะสีรูรั่วทั่วทุกห้อง
ตะปูสองสามดอกตอกไม่ไหว
ลมพัดผ่านบานพับขยับไกว
ปึงปังรั้งเอาไว้ใช้เชือกโยง

กะละมังถังเปล่าเอามาหมด
รองฝนหยดย้อยไว้ถ่ายใส่โอ่ง
ราตรีกาลผ่านไปหลายชั่วโมง
นอนคลุมโปงหนาวเหน็บเจ็บอุรา

ความเหนื่อยอ่อนทำให้หลับใหลลึก
เกินรู้สึกรู้สมทนห่มผ้า
ขดตัวงอเป็นกุ้งสะดุ้งมา
จวนตีห้าไก่ขันฝันเลือนราง

ฝนกระหน่ำเริ่มซานภาเปลี่ยน
อรุณเวียนมาใหม่ใกล้รุ่งสาง
แม่ก่อไฟหุงข้าวควันเทาจาง
พ่อซ่อมพลางอุดรูรั่วเสียงรัวดัง

สุขเสมอที่ใจในบ้านนี้
เปี่ยมคุณค่าล้นปรี่มีความหวัง
แม้สายฝนหล่นร่วงถึงรวงรัง
เราก็ยังยิ้มได้ไม่หวั่นเกรง  

วิริน
๒๗/๐๙/๕๘





รางวัลรองชนะเลิศ"อันดับที่ ๒"


หัวข้อ : "นิทราหลับใหล..ท่ามกลางเสียงสายฝน"
ผู้เขียน..กวีชาวบ้าน
...
นอนเตียงเก่ากลางใหม่อยู่ท้ายห้อง
จวนตีห้าฟ้าร้องสองสามหน
สังกะสีสั่นสั่นหวั่นเหลือล้น
กลัวน้ำฝนหล่นสาดอนาถจัง
..
แหงนนับรูที่รั่วน่าหัวร่อ
ขดตัวงอห่อผ้าปิดหน้าหลัง
รูที่รั่วทั่วบ้านพาลจะพัง
อยากจะสั่งให้ซาแต่น่านอน
..
วันหยุดเราหรือนี่พรุ่งนี้เช้า
ยกมือเกาหน้าแข้งแรงเหนื่อยอ่อน
ตาเจ้ากรรมทำปรือ..ดื้อเว้าวอน
ดั่งออดอ้อนค่อนแคะเชิงแนะนำ
..
ตะแคงซ้ายก่ายหมอนมือช้อนหัว
แกะสักตัวมินับหลับอิ่มหนำ
บรรยากาศแบบนี้ผีไม่อำ
ฟูกเย็นฉ่ำชุ่มชื่นชื้นกระไอ
...
เม็ดฝนร่วงเปาะแปะแฉะพื้นหญ้า
สุดพรรณนาว่าสุขขนาดไหน
ดึงผ้าปิดมิดตัวเว้นหัวใจ
ต้นปีกลายมอบให้ใครคนนั้น
..
ชอบจริงจริงหน้าฝนหล่นมาเถอะ
หล่นเยอะเยอะเย็นฤทัยแม้กายสั่น
ขอหลับต่ออีกตื่นชื่นชีวัน
นิทรากันเถิดหนา..ฝนมาแล้ว
...
อะไรจะสุขเท่า..ล้มตัวนอนแล้วฝนตกพรำพรำ

ขอบคุณมากค่ะสำหรับรางวัลชมเชย
และยินดีกับผู้ที่ได้รับรางวัลทุกคนด้วยนะคะ

ขอขอบคุณพื้นที่บ้านหลังนี้ที่ให้หญิงมีโอกาสได้ฝึกหัดเขียนกลอนค่ะ

หญิง

 

ขอแสดงความยินดีกับทุกท่านครับ

 

รพีกาญจน์

ขอบคุณมากๆครับ ยินดีกับทุกท่านด้วยครับ