ขอบพระคุณแบบฝึกหัดมามัดแก้ว
มิติดแร้วบ่วงกานท์มานรู้ตื่น
ภวังค์เสียงพี่ท่านนั้นนำยืน
มิหลงรื่นชื่นบานสราญใคร

ยังตามเดินรอยทางแบบอย่างพี่
หาห้วใจแบบนี้ยากหาได้
สักวันน้องมิหมองผุดผ่องใจ
ตะเกียงไฟนำทางสว่างเหลือเกิน

สิริวตี

ด้วยมิมีหลักใดให้ที่พึ่ง
พี่คือหนึ่งคนสร้างหนทางสว่าง
แม้นเช้าสายบ่ายเย็นมิเว้นวาง
คำสอนพร่างเข้าใจน้องไม่ลืม

อันสมมุติทั้งหลายที่ในโลก
อุปโลกเรื่อยไปมิได้ปลื้ม
กายที่สิงอยู่ได้เขาให้ยืม
จะมิหลงด่ำดื่มด้วยมายา

พี่มิต้องห่วงน้องตอนนี้นะ
อยากลดละวางหมดจรดสังขาร์
หากมิเข้าออดอ้อนก่อนนิทรา
ให้คิดว่าเป็นสุขมิทุกข์ตรม

ขอพี่ท่านทานยาพาผ่อนพัก
อย่าตื่นนักกลางดึกพิลึกขรม
ออกกำลังกายเข้าล้างเหงางม
หากภิรมย์วันใดใคร่กลับมา

สิริวตี

ขอน้อมรับคำพรสุนทรพี่
เป็นสิริแก่"วตี"มิมีขม
ทั้งยามหลับยามตื่นรื่นภิรมย์
ดังอาคมคำพรป้อนในกานท์

กุศลนี้ย้อนไปให้พี่ด้วย
ขอโชคช่วยเจริญวัยในสังขาร
และอีกไร้ทุกข์โศกโรคภัยพาล
ทุกวันวารสุขสวัสดิ์พิพัฒน์เทอญ

สิริวตี

เมื่อตะวันลับลาคราจันทร์ผ่อง
หมู่ดาวพร้องเพียงฝันของวันใหม่
เจ้าจักจั่นเจื้อยจริงหริ่งเรไร
คงสุขไปด้วยกันทุกค่ำคืน

จงหลับตาที่รักพี่พักผ่อน
กินยานอนอ้อนพอเเล้วอย่าแคล้วฝืน
กลัวตอนเช้าทำงานก้มล้มทั้งยืน
เพราะความดันหัวใจตื่นดื่นดาษทรวง

สิริวตี
 

เข้ากล่อมกอดพรอดรักให้หนักอก
อ้าว...ฝนตกอยู่ใกล้ทำไงหนา
คงมิหลับสนิทชิดอุรา
เพราะกลัวฟ้าร้องดังนั่งหวั่นใจ

สิริวตี
 

ดังเหมือนพี่ดีเจมาเปิดให้
ทุกค่ำคืนสุขใจชายในฝัน
เมื่องานหนักพักก่อนเย็นย้อนปัน
จึงผูกพันบทเพลงบรรเลงเพลิน

แค่อยากรู้พี่เป็นดีเจไหม
เขตข้างในทำข้องทำขวนเขิน
เด็กช่างซักช่างถามหากล้ำเกิน
โปรดอย่าเมินหมางมองต้องอภัย

โอ้วันนี้ฟังเพลงบรรเลงแล้ว
ทำน้องแก้วสุขพลันฝันสดใส
อันว่าเหน็ดเหนื่อยนักจักเท่าใด
ทดแทนไปด้วยเพลงรักพิทักษ์นวล

สิริวตี
 

อันเส้นทางแห่งรักไหนใครกำหนด
มาสร้างกฎเสน่หามารศรี
มาผูกพันลึกซึ้งซึ่งชาตรี
พระพรหมนี้หรือเรามิเข้าใจ

แต่รักเราคือฝันอันเพริศแพร้ว
พอตื่นแล้วก็ลบจบตอนใหม่
ปรารถนาหมื่นล้านสะท้านไป
แค่หวั่นไหวชั่ววันฝันเลือนเลือน

เสียงเพลงใดมิเท่าใจประไพผ่อง
มอบแด่น้องต้องติดคิดเป็นเพื่อน
ลบความเหงาเหว่ว้าที่กล้าเยือน
แล้วก็เตือนด้วยธรรมนำก่อนนอน

สิริวตี
 

กินยาแก้เลี่ยนด้วยนะคะ ... ชักจะเลี่ยนมากขึ้นทุกวันๆ เฮ้อ...