17เดือนธันวา58 เศร้า
ที่รักเราหยุุดหายใจในตอนค่ำ
คุณหมอช่วยฉุดดึงซึ้งใจจำ
แก้ไขนำลมหายใจคืนให้เธอ

เหมือนตายแล้วเกิดใหม่ในชาตินี้
ปั๊มหัวใจคนดีที่เริ่มเหม่อ
ยื้อชีวิตเอาไว้ให้เราเจอ
น้ำตาเอ่อสะท้านสงสารจริง

แสนเสียใจใหญ่หลวงดวงใจแตก
ความหวังแหลกหม่นไหม้ไปทุกสิ่ง
คนเคยรักเนาแนบเคยแอบอิง
จะมาชิงจากไปไร้คำลา

พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรเราไม่รู้
อยากให้อยู่ร่วมกันวันข้างหน้า
ถ้าไร้เธอคงสุดช้ำนองน้ำตา
ภาวนาให้เธอรอดและปลอดภัย

ซี/17/12/58 เวลา20.01 เธอหยุดหายใจ
แต่คุณหมอช่วยปั๊มหัวใจให้เธอ
ฟื้นคืนกลับมาหายใจอีกครั้ง..

อันเกิดแก่เจ็บตายของมนุษย์
แม้สูงสุดสามัญสิ้นสงสัย
ปลงนิจจาเถิดนะคงละไว
จะอยู่ได้ไร้อดีตอนาคต

กุศลกรรมที่ดีก็มีด้วย
ปาฏิหาริย์มาช่วยให้ปรากฏ
คิดให้งามตามดีวจีพจน์
แล้วละลดรำพันให้หมั่นคอย

อันกระแสความรักจักเป็นเหตุ
คอยปกเกศเภทภัยเพื่อใช้สอย
ใยผูกพันบางเบาจะถักร้อย
เป็นสายสร้อยฉุดดึงสติมา

ขอพี่ท่านเร่งภาวนาเถิด
จะประเสริฐศักดิ์ศรีดีนักหนา
อย่ามัวแต่เศร้าหมองครองน้ำตา
ปลุกวิญญาให้ตื่นชื่นใจเอย

สิริวตี
ขอความดีจงคุ้มครองป้องภัยให้บังเกิดผลดีด้วยเทอญ
เอาใจช่วยนะคะ