หลับคอเอียงเที่ยงคืนตื่นตีห้า
หลังล้างหน้าก่อไฟไหนึ่งข้าว
จวนสว่างล้างผักถั่วฝักยาว
เด็ดจากราวรั้วรอบขอบกำแพง

หงายครกพร้อมหอมเตรียมกระเทียมใส่
หั่นตะไคร้กะปิปลิดพริกแห้ง
รวมในครกโขลกตำซ้ำแรงแรง
ตั้งหม้อแกงเทน้ำสามกระบวย

ไฟแลบลุกสุกเหือดเดือดปุดปุด
ราฟืนหยุดเหยาะหยดชูรสช่วย
ปรุงเข้มข้นเค็มจืดจัดอำนวย
ตักใส่ถ้วยแต่งดาเรียกหาเมีย

แม่จ๋าแม่แม่จ๋ามากินข้าว
ไอพุ่งผ่าวปากเป่าเอาช้อนเขี่ย
อุ่นได้ที่มีขันน้ำวางเคลีย
มากินเสียอิ่มเสร็จล้างเช็ดจาน

เก็บผ้าเหลือเสื้อเก่าเบาในนอก
ขยี้ฟอกซักถูอยู่ข้างบ้าน
รดต้นไม้ให้ปุ๋ยซุยดินดาน
แม่สำราญนอนพับหลับแน่ชัวร์

เพราะเธอคือคนดีสุดที่รัก
ลับตามักเพื่อนลือระบือทั่ว
น่าอนาถชาติเสียคนเกียมัว
ขอแก้ตัวใครใครเขาใส่ร้าย

 

รพีกาญจน์

ช่างน่ารักเสียนี่ดีนักหนา
สุดยอดแห่งชายกล้าจะหาได้
อย่างนี้เขามิเรียกกลัวแค่เกรงใจ
ทำเหมือนเพิ่งแต่งกันใหม่ได้ดูแล

สุดเป็นความโชคดีของเมียแล้ว
มิคลาดแคล้วพอเย็นเข้ามาเย้าแหย่
บุญหนุนสร้างทางดำรงคงรักแท้
มิเปลี่ยนแปรแน่ชักขอรักตาย

สิริวตี

อ่านจบปั๊บรับชมลักอมยิ้ม
รู้สึกอิ่มหิวหดหมดกระหาย
ส่องกระจกอกแอ่นอายแสนอาย
ลูกผู้ชายขวยเขินคำเยินยอ

แค่จับซ้ายจับขวามาเรียงแถว
เป็นร้อยแก้วเกี่ยวคล้องร้อยกรองก่อ
จริงปนเด็ดเท็จบ้างวางหน้าจอ
เสนอต่อทุกท่าน ณ บ้านกลอน

 

รพีกาญจน์

ถ้อยสำนวนนี้ดีจึงควรแจ้ง
เหมือนลายแทงแสดงนำทำดูก่อน
แล้วเร่งรีบเรียกสามีที่อาทร
มาสดับจับกลอนเอาสอนใจ

วอนขอทุกเช้าค่ำทำแบบพี่
สิริวตีมีโชคชุกสุขสดใส
คุณสามีหวังพี่ทำแนะนำไป
ชักชวนให้เปิดชมรมคนเกียมัว

เขาจะขอสมัครเป็นสมาชิก
รี้ระริกชวนชื่นระรื่นหัว
จึงมาเขียนต่อความถามเจ้าตัว
แล้วหยอกยั่วเป็นประธานทำงานเมีย

สิริวตี

สนใจเป็นประธานชมรมคนเกียมัวไหมคะ มีสมาชิกคอยแล้ว
อิอิ
ล้อเล่นน้าาา