ค่ำคืนนี้จะบรรเลงบทเพลงกล่อม
แนบถนอมพระคุณเอื้อมิเจือห่าง
บทเพลงน้องสอนใจคลายจืดจาง
แล้วจึงวางนิ้วลงพาดบนพิณ
ชีวิตเราตรงนี้ชี้ด้วยภาพ
เขียนโคลงกาพย์ฉันท์กลอนสุนทรศิลป์
ประทับลงทุกห้วงช่วงชีวิน
จะผันผินกาลใดมิใคร่รู้
อันความสุขสุดทวีเพราะพี่รัก
ซึ้งตระหนักทุกเวลาควรค่าอยู่
แม้น้องเดินเหินไกลใคร่ครวญดู
ยอดพธูเดินตามมิห่างไป
แม้หน้าที่ของเรามีกำหนด
หมดเวลาสร้างสรรค์รัญจวนใหม่
คงดูแลแม้นิศาทิวาใด
สิ้นร้างไร้วิถีลับดับชีวิน
# เวลาที่เหลือ ที่จะอยู่ด้วยกันมันหมดไปอีกวันแล้ว...ชีวิตเราจะยืนนานแค่ไหนกันนะ #
สิริวตี