ตัดไม่ขาด

ตัดเยื่อใยตัดรักตัดสวาท
ตัดมิขาดคลาดใจยังใฝ่ฝัน
ตัดหมื่นแสนสิ่งใดตัดได้พลัน
ตัดชีวันความรักลงคงมลาย

สุดแต่รักบัญชามาเถิดนะ
แม้รักจะฆ่าข่มระทมหมาย
ขอยอมทุกข์ทรมาจนกว่าตาย
มิเสียดายพลีรักประจักษ์ทรวง

สิริวตี


แต่งกลอนไปแต่งกลอนมาสิริวตีเริ่มชักจะน้ำเน่าขึ้นทุกวันแล้ว
 

พักตรงนี้

พักสักครู่ตรงนี้นะพี่ท่าน
ทิ้งมวลม่านความเศร้าเคล้าสับสน
หมู่แมกไม้สกุณาธาราชล
ชื่นกมลพักใจไว้ตรงนี้

หายเหนื่อยหน่อยค่อยย้ายไปท้ายทุ่ง
ดูสายรุ้งพาดผ่านเป็นม่านสี
ดูตะวันลาลับกับธรณี
ดูโสภีจันทรานภากร

จะปลอบขวัญวันไร้ปัจจามิตร
จะลิขิตรสล้ำฉ่ำอักษร
แม้มืดฟ้าหมดดินดับทินกร
มิจากจรอำลาหนีหน้าไกล

สิริวตี
 

สุขกันเถอะเรา

เกิดเป็นคนทนสู้อยู่กับโลก
มีวิโยคโศกเหงาเศร้าหวั่นไหว
มีสมปองหมองหม่นปนกันไป
ต้องทำใจไร้ทุกข์สุขเถอะเรา

โลกใบนี้นี่หรือคือละคร
บทบางตอนอ่อนหล้าพาโศกเศร้า
บทบางตอนอ่อนหวานปานหยอกเย้า
ตอนคลอเคล้าเข้าห้องครองวิวาห์

รับบทไหนให้รู้ดูบทบาท
ต้องฉลาดอาจหาญปานหนึ่งว่า
ผู้กำหนดบทบาทวาดชะตา
ใช้ปัญญากล้าสู้รู้เท่าทัน

สุขเถอะเราเศร้าไปให้ไร้ค่า
มีปัญญาท้าทายหายโศกศัลย์
สุขเถอะเราเศร้าไปทำไมกัน
พอถึงวันบั้นปลายตายทุกคน

ชลนา  ทิชากร

ได้ยินคำสำเนียงเสียงเสนาะ
แสนไพเราะรสแหล่งทุกแห่งหน
สุขกันเถอะพวกเราอย่าเศร้าปน
เดี๋ยวมืดหม่นทำลดหมดพลัง

ช่วยเขียนกานท์เพ้อฝันพลันเริงรื่น
ค่อยแช่มชื่นชี้ชวนมวลความหวัง
แม้ชีวิตเจ็บตายไม่จีรัง
ยิ้มจะยังนำสุขทุกทิวา

วันนี้ไม่มีเพลงละเลงร้อย
มีแต่สร้อยยิ้มหวานมานหรรษา
มอบให้เพื่อปริ่มสุขทุกเวลา
ฉันสัญญาจะต่อร้อยถ้อยทุกวัน

สิริวตี
 

ใต้ร่มธงไทย

ความรักฉันนั้นมอบอยู่เรียงราย
ชีวาวายจำน้อมพร้อมเสมอ
รักในชาติศาสน์กษัตริย์สลัดละเมอ
หากเพียงเจอบางครั้งกรายอยู่รายทาง

ก็ทำแค่ประโยชน์มวลมนุษย์
มิลืมรุดรักธรรมนำสว่าง
รักสุนทรจึงกำกับสำทับวาง
แค่พอว่างวางหัวใจให้เพลิดเพลิน

สิริวตี

บางจาก

ถึงบางจากจากกันวันแรกรัก
รื่นประจักษ์พจน์หวานล้ำฉ่ำชื่นหู
ลิขิตรักจากร้างห่างดนู
แสนหดหู่ห่างไกลในฤดี

จากกันแล้วอย่าพึงจากเลยหาย 
ที่เคยหมายระลึกควรสงวนศรี
แม้กายพรากจากกันทุกวันมี   
ขอมโนพี่นี้ยังผูกพันไป
 
ขอคุณพระรัตนฯ ทั้งสามภพ 
มาบรรจบพูนพิพัฒน์นิรัติสมัย
ดลบันดาลพี่ยาพาเจริญใจ       
อยู่แห่งใดพึงสุขมิทุกข์ตรม

ขอดิเรกลาภยศและสรรเสริญ     
อีกเจริญเมตตาพาสุขสม
อยู่แห่งไหนให้เลิศล้ำคำนิยม   
ขอท่านสมอารมณ์ปองที่ต้องการ

หากผลบุญวาสนาเมตตารัก
คงจะได้สบพักตร์สมัครสมาน
หากลิขิตของชะตาพาหนุนมาน
คงช่วยผ่านชิดใกล้สมใจปอง

ขอฝากสิ่งนี้ไว้ใช้ต่างหน้า 
สู้อุตส่าห์มอบจิตคิดสนอง
กระแสพันผูกนึกเพียงตรึกตรอง
ให้ผูกคล้องกันไปในนิรันดร์

สิริวตี
 
ขอบคุณภาพจาก  Internet
 

แคลงใจ

แค่เพียงเธอหันหน้ามารับยิ้ม
อาบแก้มพริ้มพิมพ์ใจไร้ข้องขาน
จะสดชื่นรื่นสมอารมณ์มาน
อย่าร้าวรานแคลงใจหวั่นไหวเลย

เมื่อมิอยากเห็นฟ้าก็อย่าจ้อง
มิอยากต้องลมปัดปล่อยพัดเฉย
แต่อย่าทิ้งลมใจไหวรำเพย
มอบเอื้อนเอ่ยจินต์นำมิอำพราง

หลับตาฝันพันกวินท์ให้ยินรู้
เรียงร้อยอยู่ทุกวันมิปันห่าง
พร่ำละเมอเพ้อพบอยากสบนาง
อย่าแรมร้างผลาญจิตมิตรไมตรี

ขอนวลปรางผินมาจะปลอบขวัญ
พี่จะมอบจำนรรจ์บรรจงศรี
อย่าเคลือบคลางแคลงใจในฤดี
เชื่อวจีคำสัตย์ที่จัดมา

สิริวตี
 

ผิวน้ำค้างหลั่งเห็นเย็นยะเยือก
สายลมเฮือกโบกร่อนนอนสั่นไหว
อย่าลืมห่มผ้าด้วยช่วยผิงไฟ
ดาววับไวไว้นับยามหลับนอน

เพลินสุนทรีย์ไมตรียิ่งนักแล้ว
ขอพี่แก้ววางใจพักไว้ก่อน
จวบจันทราอำลาพาทินกร
ค่อยรายร่อนชีวิตฝันอันสวยงาม

สิริวตี

อันแหวนเพชรเม็ดงามค่ายังน้อย
แลยังด้อยเกินใจใหญ่กว่าสรวง
อยากจะหยิบดาวร้อยเป็นสร้อยพวง
หมดทั้งปวงชั้นฟ้ายามราตรี

กลั่นสุนทรล้ำเลิศพอเพริศพจน์
เสริมปรากฏเด่นช่วงดวงรัศมี
แต่งแต้มนวลยวนเคล้าเย้าฤดี
โปรดปรานีมิทิ้งกันแม้วันใด

กล่อมกังวานหวานเพลงบรรเลงขับ
โสตสดับฟังอยู่รู้หรือไม่
ว่าเพลงนี้ทุกห้องร้องจากใจ
เพลงอะไรฟังดูจะรู้เอย

สิริวตี