รักนั้นคือหัวใจรู้ในจิต
ฉันอุทิศให้พี่นี้เสมอ
และก็มอบตอบความตามคำเพ้อ
ทุกวันเจอรักห้อมล้อมรอบกาย

มิชอบมีอารมณ์ห่มความเศร้า
พอเห็นเหงาก็นึกรู้สึกหน่าย
มีโลกสวยด้วยฝันพรรณราย
จึงซ่อนกายหลบคนกมลปรีดิ์

มาต่อกลอนนอนฝันปันลิขิต
ใส่จริตตริตรองทิ้งหมองศรี
เหมือนจะยั่วยวนเย้าเคล้าวจี
หากปรานีมองดูรู้สร้างคำ

พี่รับรู้ดวงใจในหมดแล้ว
อย่าเคลื่อนแคล้วสายสวาทพลาดถลำ
เก็บรักงามตามกลอนวอนทรงจำ
มิต้องช้ำเพราะไม่มีวันที่จริง

สิริวตี

หยาดน้ำหมึกจารึกคำว่ารัก
แนบสลักปักเห็นเป็นอักษร
ก่อนจะจากกันไปให้อาวรณ์
ขอหลับนอนผ่อนคลายสบายใจ

มองราตรีคืนนี้มีจันทร์ฉาย
พอเคลื่อนคลายตะวันส่องต้องวันใหม่
อย่าลืมเก็บทรงจำนำทางไป
อยู่แห่งใดไม่เหงาหรือเศร้าทรวง

เพราะรู้อยู่รู้เห็นเล่นตอนดึก
จึงตรองตรึกบอกพี่น้องนี้ห่วง
หากน้องหายกายลึกอย่านึกลวง
เวลาล่วงดวงว่างจะมาเจอ

อันร้อยรสบทศิลป์กวินท์ไหน
มิเท่าใจใหญ่พี่นี้เสมอ
ขอขอบคุณอุ่นไอในละเมอ
ร่วมพร่ำเพ้อจนน้องนั้นคล่องกลอน

สิริวตี
 
ขอบพระคุณค่ะ

จะดับดิ้นดวงแดมิแปรผัน
หากคืนวันหมุนเรมิเหหวน
รักจะร่มรื่นไซร้ดังไทรนวล
จะอบอวลฤดีต่อนี้ไป

จะร้อนฝนบ่นหนาวยามเปลี่ยนแปลก
แต่ว่ารักมิแยกแปลกจากไหน
จะสร้างสรรค์สื่อความตามจริงใจ
โปรดเก็บไว้ทรงจำฉ่ำความงาม

ร้อยเรียงรสพจน์ชื่นระรื่นจิต
หากลิขิตเล็กน้อยอย่าคอยถาม
เพราะเวลามิเอื้อเกื้อเขียนตาม
จึงแอบยามวิเวกเสกเสรี

แล้วรังสรรปั้นคำล้ำงามหรู
กว่าทุกผู้ทุกนามตามสุขี
ขอกระบวนกานท์กลอนอ้อนไมตรี
แด่พี่นี้คนเดียวอย่าเปลี่ยวใจ

สิริวตี

อยากจะเห็นหน้าพี่ที่หม่นหมอง
ขอให้น้องซับน้ำตาพาพี่สรวล
จะปลอบขวัญด้วยละมุนอุ่นอบอวล
โปรดอย่าด่วนไล่กันคงหวั่นจินต์

ทุกคืนค่ำตามคอยละห้อยหา
อยากรักษาถนอมกรุ่นอุ่นในศิลป์
โปรดอย่าผลักไสกันมันไม่ชิน
แต่หากสิ้นรักแล้วเพียงแจ้วมา

สิริวตี

ขอคำขานสร้างมานสว่างสงบ
ขอเคารพร้อยกวีที่ลือเลื่อง
ขออิงด้วยศรัทธาสง่าประเทือง
ขอเนื้อเหลืองฟังพี่ที่เปี่ยมธรรม

เหนื่อยเหลือเกินทางเดินแห่งชีวิต
เดินทางผิดงานพลาดมิอาจขำ
เพราะลืมตัวมั่วหมดมิจดจำ
เลยต้องทำสติมากตริตรอง

ขอแก้จิตด้วยใจใสสะอาด
พี่เป็นปราชญ์กว่าใครในทั้งผอง
วอนพระธรรมนำหนุนอบอุ่นน้อง
แนบประคองทุกคืนชื่นนิทรา

สิริวตี
 

ขอบพระคุณความดีชี้สว่าง
เเจ้งกระจ่างบอกน้องผุดผ่องใส
มีหนทางแห่งมรรคจักเดินไป
อยู่หนใดรื่นรมย์ตามสมควร

ทุกคราวได้ยินธรรมคำรื่นหู
นุชดนูก็นิ่งมิทิ้งด่วน
รสแห่งธรรมล้ำค่ามาอบอวล
แช่มชื่นชวนล้วนสงบพบนิพพาน

สิริวตี
ขอบพระคุณนะคะ...ช่วยได้เยอะทีเดียว^^
 

งามน้ำคำธรรมชาติสะอาดจิต
งามลิขิตดังแสงมาแจ้งฉาย
งามประเสริฐสงบล้ำนำร่มกาย
งามพรรณรายกลอนกานท์ให้ทานธรรม

ช่วงนี้ยุ่งจุ่งห่างทางเข้าวัด
แต่ท่านจัดดังวางศิลป์พลันอิ่มหนำ
ชะรอยคิดอ่านเขียนเพียรจดจำ
แล้วน้อมนำศรัทธาเป็นอาภรณ์

อยากรู้นักว่าพี่นี้เป็นใคร
มาห่วงใยให้เห็นมิเว้นสอน
ตราบยามตื่นยามหลับขับตานอน
ก็เว้าวอนห่วงหามิลากัน

สิริวตี

มาทำบุญแต่เช้าเข้าสู่วัด
จึงนำจัดแบ่งบุญกุศลสรร
ให้แด่พี่ชลนาสารพัน
ขอมอบปันความดีนี้ทั้งใจ

ช่วงนี้น้องเขียนน้อย(คิด)มิค่อยออก
จึงขอบอกหากมันสั้นอย่าหวั่นไหว
มีแรงเขียนบันดาลม่านหทัย
จะเรียงไว้งดงามตระการกรอง

สิริวตี
 
วันนี้มาทำบุญเอาบุญมาฝากคร้าาา