วัดคือเขตนำห้วงดวงกุศล
นำกมลฝากไว้ได้สุขสันต์
หลบมาวัดเพื่อตื่นชื่นชีวัน
หลบมาพลันค้นหาใจให้ตนเอง

นั่งสมาธิตริตรึกลึกเข้าออก
อย่าออกนอกสติไว้ใจจะเจ๋ง
เกาะกุศลดลดีมีคนเกรง
น้องจะเร่งเดินทางสร้างบุญดี

ขอบพระคุณบุญปันวันวานผ่อง
มอบตอบน้องกลับเปรมเกษมศรี
เกิดปิติกลางในใจนารี
ขอบคุณพี่ที่สงบจบร่มเย็น

ขอพรพระวันนี้ให้พี่บ้าง
มิเหินห่างความสุขมิทุกข์เข็ญ
วันนี้น้องแวะวัดขัดลำเค็ญ
ขอเปี่ยมเป็นเจริญสุขพี่ทุกยาม

สิริวตี
วันนี้แวะวัดอีก...เอาบุญมาฝากนะคะ^^

สุขเพราะพี่คอยเป็นเพื่อนมิเคลื่อนห่าง
สุขพี่สร้างสงบกลบทุกสิ่ง
สุขเมื่อเกิดเหตุการณ์ใดไม่ทอดทิ้ง
สุขที่หญิงรู้อ่อนคำสอนใจ

จริงเห็นธรรมนำประดับจับเป็นแก้ว
จริงผ่องแผ้วแพร้วเพียงเรียงคำใส่
จริงด้วยพี่ปรานีทุกทีไป
จริงหทัยไม่ดิ่งสิ่งกระทบ

แท้ทางธรรมนำเขตกิเลสผ่าน
แท้ที่มานยังใสให้สงบ
แท้ทุกห้วงห้องน้องปองเคารพ
แท้ที่พบพี่ท่านนั้นใจงาม

สิริวตี
 
ขอบพระคุณสำหรับคำธรรมะก่อนนอนค่ะ

รักเราไม่เก่าเลย

รักของเราใหม่เสมอเธอเเละฉัน
มิมีวันห่างไกลใจเมินเฉย
เพราะงานเข้าหลายอย่างจึงร้างเชย
พี่อย่าเอ่ยหดหู่ฉันรู้จินต์

มิเคยคิดทอดทิ้งจริงจริงนะ
งานมากจ๊ะแต่คนึงซึ้งถวิล
เลยผละงานสักแป๊บแวบเรียงริน
พี่ได้ยินยิ้มออกบอกน้องที

ว่างวันใดจะชวนด่วนไปวัด
สองเราจัดทำบุญให้อุ่นศรี
ต่อกุศลดลไปคงได้ดี
หมดชาตินี้ที่สร้างทางนฤพาน

สิริวตี

เพราะจะคิดอย่างไรก็คิดถึง
เพราะคนหนึ่งเหมือนใจใฝ่ฝันหา
เพราะอยู่ไกลกว่าไกลใช้สายตา
เพราะวิญญาสองเรานั้นเข้าใจ

รักหรือเปล่ามิรู้รู้ป่วนแปลก
รักซึมแทรกห่วงหาแต่คราไหน
รักมิรู้รู้แต่จิตมิคิดไกล
รักหรือไม่ไม่สนกมลเธอ

จากเวลาหมุนผ่านพอพานพบ
จากประสบแรกรู้สึกนึกเสมอ
จากทักทายท่วงทีมีละเมอ
จากที่เจอวันนั้นฉันขอเคียง

ใจก็รู้ว่ามิควรชวนตรองตรึก
ใจก็รู้ห้วงสำนึกยังคึกเถียง
ใจก็ยังแปลกใจยังร่ายเรียง
ใจยังเมียงมองเธอและเพ้อคอย

จริงของโลกโชคไม่ดีนี้ไม่เหมาะ
จริงก็เพราะมันยากหากจะถอย
จริงแม้มันจะเลื่อนจะเคลื่อนคล้อย
จริงจะพลอยเป็นอย่างไรไม่สนเลย

สิริวตี

วันนี้มากลอนไม่รับสัมผัสต้องกราบขออภัยนะคะ ....สลึมสลือมากลางดึก เหนื่อยมากช่วงนี้....

คิดจะนอนนักหนาตาจะปิด
คิดหนอคิดข้องใจให้สับสน
คิดถึงพี่ที่รักปักกมล
คิดถึงล้นอย่าหม่นหมองต้องรอนาน

ถึงวันนี้งานมากยังฝากแจ้ว
ถึงพี่แล้วทุกห้องใจโปรดไขขาน
ถึงตอนหลับตอนตื่นจงชื่นบาน
ถึงดวงมานบริสุทธิ์ผุดผ่องพรรณ

นะวันนี้แวะวัดจัดแจงสวด
นะโมรวดตอนเย็นบ่เว้นหัน
นะเอาบุญมาฝากมิพรากกัน
นะอย่าพลันน้อยใจฉันไม่มา

สิริวตี

ทำ...แต่งานหมกหมุ่นแต่อุ่นจิต
งาน...ลิขิตก่อนกลับยังจับไหว
เหนื่อย...ทำงานทั้งวันมิเท่าไร
ไหม....ฤทัยไม่เหนื่อยมิเฉื่อยชา

พัก...ด้วยนะสุขภาพจะแช่มชื่น
ผ่อน...คลายคืนชีวิตปริศนา
บ้าง...นะพี่เลิกเครียดเบียดวิญญา
นะ..นิทราคืนนี้ฝันดีเอย

สิริวตี
 

เหน็ดเหนื่อยเมื่อล้าขอมาพัก
วางหลักวางใจที่ให้ห่วง
ทุกข์โศกโรคภัยใดทั้งปวง
มิล่วงกล้ำกรายหมายเข้ามา

สุขสันต์ปันร้อยถ้อยดวงจิต
ลิขิตคู่เคียงเพียงหรรษา
ถนอมกล่อมรื่นชื่นวิญญา
นิทราวันนี้ฉันมีเธอ

สิริวตี