คารวาลัยแด่ อุชเชนี
อ่านบทสัมภาษณ์จากโลกหนังสือฉบับนี้ (ปีที่ 3 ฉบับที่6 มีนาคม 2523)
ระลึกถึงกวีโรแมนติคท่านนี้ผู้กลับคืนสู่อ้อมแขนพระเจ้าไม่กี่เพลานี้เอง
เคยเป็นอาจารย์ - ศิษย์ ณ สำนักเทวาลัย
บทสัมภาษณ์พาดพิงถึงจิตร หลายตอนด้วยความทึ่งโลกหนังสือ : เคยเป็นอาจารย์สอนจิตร ภูมิศักดิ์ ใช่ไหม ตามสายตาแล้วช่วงนั้นแกเป็นคนอย่างไร
อุชเชนี : แกเป็นคน..เป็นคนน่าสงสารมาก ดิฉันว่าแกเป็นนักเรียน เป็นนักศึกษา เป็นผู้คงแก่เรียน
เป็นคนที่...เป็นนักค้นคว้า เป็นนักวิจัย เป็นคนที่ไม่ได้พอใจแต่เพียงเล็คเชอร์ของอาจารย์
แกจะไปหาอะไรต่ออะไรมาเพิ่มเติมของแก และตอนที่แกหามาเพิ่มเติม บางทีก็เกินไปกว่าที่อาจารย์หามา
และอันนี้ดิฉันถือว่าอันตราย แกจะมีอะไรมายันว่า นี่ผมค้นมา พอเจอไอ้นี่ มันก็ยากที่ผู้ใหญ่จะรับหรือบางทีก็....
เราต้องเข้าใจว่าการเรียนวรรณคดี คำบางคำ มันเป็นเรื่ีองของการสันนิษฐานว่าไอ้นี่มาจากนั่น
ไอ้นี่คงคือคำนั้นนั่นเอง อะไรอย่างนี้
เมื่อเราได้รับการสอนมาแบบนั้น เด็กๆทั่วไปก็คงเข่้าใจ และเวลาเราตอบข้อสอบ เราก็จะตอบไปตามนั้น
ทีนี้ถ้าหากว่าเกิดมีคนไปค้นมาอย่างจริงจังและสามารถตอบได้ว่า คำนี้นั้นคืออะไร ก็เห็นว่าจะเสียหน้าที่ถูกแย้ง
...นี่ อันทำพิษ (อุชเชนีเปิดให้ดูบทกลอนที่ชื่อ "ในนิมิต")
"กลีบกุหลาบฉาบชมพูพรูพรั่งฟ้า" ที่ดิฉันเรียกว่า "อันทำพิษ" เพราะว่าอันนี้เป็นอันที่คุณจิตร ภูมิศักดิ์
ขอไปลงในหนังสือมหาวิทยาลัยแล้วเธอถูกโยนบก ไอ้กลอนอันนี้ที่คุณจิตรขอก็ถูกเซ็นเซอร์ด้วย
" เมื่อขอบฟ้าพร่าพราวหลาวทองทาบ พุ่งปลายปราบทะลวงถิ่นทมิฬถอย
ความมืดแมกแหลกเรื้อไม่เหลือรอย หทัยพร้อยแสงชมพรากสว่างพราว"
อู๊ (ขึ้นเสียงสูง) เขาเห็นชื่อดิฉัน เขาก็คงเซ็นเซอร์แล้ว
ตอนนั้นเป็นอาจารย์ที่จุฬา เขาคงเห็นนามปากกาก็ไม่เอาแล้ว ไม่อ่านด้วยซ้ำว่าเราพูดอะไร
ส่วนที่คุณจิตรแกเขียน ก็มีพูดถึงพระสงฆ์ คุณจิตรก็วิจารณ์พระสงฆ์
คนที่ไม่อ่านบทความทั้งหมด..ขีดเส้นใต้แดงๆตรงนั้่นแล้วเอาตรงนั้นไปประณาม
ไม่ดูบ้างว่า ข้างบนเขาพูดมาอย่างไร
คือคุณจิตร เป็นคนเขียนทุกอย่างๆมีเหตุมีผล ไม่ใช่นึกอยากเก็บพระมาด่า มันไม่ใช่อย่างนั้นร
ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคารพ เขาเพียงแต่พูดเรื่องจริง
....คนเราลงว่าอยากจะหาเรื่อง มันก็ง่ายนิดเดียว หยิบตรงไหนขึ้นมานิด..
แล้วคนพวกนี้เรียกว่าอ่านหนังสือไม่เป็น ไม่ดูทั้งความ เอะอะก็มาจับนิดหนึ่งแล้วก็มาว่่า....
ป่านนี้ อาจารย์และศิษย์คู่นี้คงได้เจอกันแล้ว
kulapha http://www.reurnthai.com/