วางหัวใจมิใช่วางเครื่องจักร
อยากเพลินพักกายาก็มาหนอ
ถูกจังหวะเวลาว่างมิรั้งรอ
ก็พิมพ์ต่อในเครื่องมือสื่อสารพลัน

บางครั้งนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์
พอนายเผลอเขียนมิหยุดสุดขยัน
พิมพ์ต่อร้อยสร้อยฝันฉ่ำจำนรรจ์
อยากเก่งฉันจึงรอต่อทุกคน

ค่อยค่อยเก็บทีละเล็กทีละน้อย
วิชาร้อยฉันท์กาพท์รายร่ายโคลงขน-
มาศึกษาเพิ่มพูนไว้มิไร้จน
ปัญญาล้นติดไว้ใช้จนตาย

หนูอยากเก่งทุกอย่างเลยลองรู้
ที่นี่ครูทั้งนั้นมั่นเหมาะหมาย-
ท่านให้ต่อกานท์ทุกวันเพิ่มพรรณราย
อย่าเพียงปรายตามองพี่ลองดู

สิริวตี
 

นายของฉันเมตตาเป็นที่หนึ่ง
ทำหน้าซึ้งใส่เข้าเขาทำเฉย
พอจะหาก็คลานหมอบนอบไว้เลย
เวลาเอ่ยคำพร้อมน้อมสาธุการ

รับคำท่านพจน์ล้ำคำเพคะ
พะย่ะค่ะก็พูดได้ใช้แก่นสาน
พอเตร้งเตรงเต่งเตร้งตะเลงตะลาน
ก็เข้าม่านปิดฉากจากทุกคน

สิริวตี