คิดจะหาแนวร่วมหรือพี่ฉัน
"ตะวัน"นั้นเขาร้างทำห่างเหิน
เดี๋ยวเขามาเพี้ยนด้วยซวยเหลือเกิน
ปล่อยเขาเดินท่องยุทธภพหลบ"วตี"

สิริวตี
 
ดูสิๆพูดขนาดนี้แล้วจะมายอมลงมือเขียนมั้ย 

...พี่เป็นผู้ชาย ย่อมเข้าใจหัวอกผู้ชายด้วยกันดี
เวลาขาดความมั่นใจ มันเหมือนอะไรก็หดหมด
...ใจนะใจ... ต้องช่วยกันบิ้วหน่อย...

...รบกวนคุณบางม่วง ต่อมุกไปพลางๆก่อนนะครับ
ระหว่างผมสองคนช่วยปลุกอารมณ์ ชายอ่อนไหว
รายนี้่ก่อนนะคร้าาาบ....

 

อ่านแล้วฮามากๆๆ

คนเขียนคิดอะไรพิเศษกับ ตะวันรอนป่าว  ที่บอกปลุก ปลุกอารมณ์กลอน ใช่ไหม....แอบต๊กกะใจ ปลุกอารมณ์ชาย
แม่..... นึกว่าบ้านนี้มีชายรักชาย แล้ว!..

ปล. แซวเล่นนะคะพี่soul  ต้องบอกก่อนเดี๋ยวงอนตุ๊บป่องไปอีกคน เราไม่มีเพื่อน
 

ให้น้องสิริวตีนำหน้าไปก่อนครับ "ตะวัยรอน" ยังนึกอะไรไม่ค่อยออกตอนนี้..

 

หมดสนุกแย่ มีคนอ่อนข้อให้

 

ต่อให้ก่อนครับ

หวานมาก เยี่ยมมาก ทำได้ดีมากค่ะ ...บิ้วอีกๆๆ
ทำสำเร็จเดี๋ยวพาไปซื้อของเล่น
 
สิริวตี

...ไม่งอนหรอกน้อง
พี่ได้ทั้งรุกและรับ. (กลอน..นะ..กลอน)
ไม่กล้างอน เพราะสงสารใครบางคน
จะกลายเป็น

"หมาหัวเน่า"...555

 

...แน่นะ ประจักษ์พยานเต็มไปหมดนะ...

...งั้นเค้าจะเอา ตุ๊กตาบารบี้ เอาแบบตัวโตๆนะ
ห้ามเบี้ยวละ
ตะวันรีบมา เดี๋ยวจะแบ่งให้เล่น

...555...

 

ตอนนี้รุกไปก่อนนะพี่soul (กลอนๆๆ)
 เจ้าตัวกลับมาเป็นคนเดิม ค่อยรับ คราวนี้รับไม่ทันแน่ๆ....สิริวตีไปเตรียมกระป๋องมาสองใบให้พี่soulกับสิริวตีแล้ว
  เอาไว้ตกกระป๋อง แหะๆๆ
ดูสิเล่นผ่านมือโหลดรูปไม่ได้เลย กระป๋องใบเบ้อเร่อ

รอ.....คอยเธอกลับมาสู่ยุทธภพ
ตก....ใจจบประพันธ์ห่างหันหนี
กระป๋อง...น้อยห้อยเคล้าเย้ายวนยี
คอยเปรมปรีดิ์ลีลาท้าประลอง

สิริวตี
 

ใจ...อาทิตย์ฤากลัวสลัวมืด
สู้...แล้วยืดแสงฉายกระจายผัน
อยู่...ตลอดทิวาตราบสายัณห์
แล้ว...ค่อยหันอัสดง..ตรงฤดี

ไม่...คิดพรากกลางวันอันอบอุ่น
เคย...การุญแสงอาบทาบรังสี
ถอย...ตั้งหลักพักบ้างกลางราตรี
หลบ...อินทรีย์รอพุ่ง..รุ่งอรุณ

ตะวัน