ตามคนบ้ากลับบ้านเมื่อวานก่อน
แม้นวางกลอนอ้อนไปด้วยใจเขิน
ก็จะยอมอ้อนศิลป์ร้อยจินต์เดิน
หวังบังเอิญเจอเขาคนเฝ้ารอ
ตามคนบ้ากลับบ้านหายนานแล้ว
ยินอยู่แถวบางซ่อนเร่ร่อนหนอ
เที่ยวสนุกมากไปมิได้พอ
ปล่อยคนคอยจิตท้อทรมาน
ตามคนบ้ากลับคืนเริงรื่นสุข
มีเรื่องทุกข์นักหรือมิสื่อสาร
หากแม้นเห็นเป็นเพื่อนร่วมเรือนขาน
น้อมจิตขานปานว่าปรึกษาใจ
หากแม้นมีสุขสันต์แล้วหันเฉย
คนคุ้นเคยยังซึ้งคิดถึงไหม
มีเรื่องเล่าขานวางบ้างเป็นไร
ขออย่าได้เงียบงันอย่างนั้นเลย
ตามคนบ้ากลับเรือนเพื่อนรออยู่
หากพี่รู้ความจริงอย่านิ่งเฉย
ความเป็นพี่เป็นน้องร้อยกรองเคย
ยังกอดเกยกลอนเก่าแนบเนาจินต์
แม้นมิเห็นเป็นใครในทั้งหมด
ชายเขียนจดคล้องใจให้ถวิล
"ตะวัน รอน"อ้อนใจหวั่นไหวริน
น้ำตาผินยินรับ..กลับบ้านนะ
พิณจันทร์
