“เมื่อฉันเป็นแมลงเม่า แล้วเขาเป็นดอกไม้ไฟ"
ประกายพรึกหวามไหวใจประทับ
เปลวประดับแสงสีที่สรรสร้าง
ประดุจรวงดวงไฟใครจับวาง
แห่งแจกันฟ้ากว้างหรืออย่างไร
เฝ้าหลงใหลแสงสีที่สวยสด
ทุกดวงไฟงามหยดล้วนสดใส
ประกายแดงแสงครามงามเปลวไฟ
เกิดลุกไหม้ผลิบานในน่านฟ้า
แต้มนภาราตรีนี้กระจ่าง
แสงสว่างต่างยั่วเสน่หา
หลงระเริงลืมร้อนหลอนมายา
อนิจจาลืมไปไฟร้อนลวง
ในภวังค์หลงใหลไฟเจิดจ้า
ด้วยอุราพาปลื้มลืมว่าบ่วง
ดอกไม้ไฟระย้าประหม่าทรวง
หลังความงามกลับพ่วงดวงไฟร้อน
เธอเหมือนเป็นดอกไม้ไฟร้อนเร่า
ฉันคงเป็นแมลงเม่าถูกเผากร่อน
หลงเสน่ห์เล่ห์ไฟไม่สังวร
เริงระบำรำฟ้อนร้อนช่างมัน
จวบทิวาราตรีนี้จางหาย
ฉันต้องตายในเพลิงระเริงฝัน
รู้ก็ยังวนฟ้อนร่อนรำพัน
บูชายัญหัวใจแก่ไฟแล้ว
~pinnaree~(ไม่ต้องตกใจพี่น้อง กลอนเก่า ๆ น่ะ อันใหม่กำลังมาจ้ะ
)
