|
|
|
|
ตะวันรอน
นักกลอนผู้เปรียบดั่งเพชร
 ออฟไลน์
กระทู้: 807
|
Re: "ฝากรักสะพานรุ้ง"
"สะพานรัก..สะพานรุ้ง" ......................... ๐ สะพานรุ้งทอดมาพี่ยาเห็น เสมือนเป็นสายใยใครเสนอ จะฝากรักหรือไรใจละเมอ จึงพร่ำเพ้อเพลงกานท์..สะพานดาว ดวงรพีคลี่แสงจำแลงลพ ดังจะกลบหมองหม่นบนห้วงหาว กำเนิดรุ้งปรุงแต่งแฝงเรื่องราว สะพานยาวเชื่อมใจถึงใครกัน กรองน้ำค้างพร่างพรมผสมทิพย์ กลัวเผลอหยิบน้ำตาเอามาฝัน ขอเพียงพอต่อไปไร้จาบัลย์ เมื่อรู้ทันมายาที่พร่ามัว มองสะพานผ่านฟ้าอุราหนาว หากเผลอก้าวเดินตามท่ามสลัว อาจหล่นร่วงทรวงช้ำระกำตัว สำนึกทั่วกลัวบ้าง..หนทางใจ สะพานรุ้งพุ่งผ่านม่านน้ำหมอก ดังจะหยอกน้ำตาคราหมองไหม้ ปล่อยรักฝากจากกลอยลอยข้ามไป รับมิได้ดอกหนา..เพราะข้ากลัว ฯะ ตะวัน  |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
❀ Sasi ❀
|
Re: "ฝากรักสะพานรุ้ง"
 ใครมาสร้างสะพานบนน่านฟ้า
รู้ไหมว่าเกะกะมันละหัว
จะเหาะเหินเพลินเที่ยวเกี่ยวเนียนัว
ชักจะมั่ว งี่เง่าเจ้ามนุษย์
ขอบอกย้ำคำสั่งจากแม่มด
จงปลิดปลดลงซะให้สิ้นสุด
อย่าสร้างขวางทางจรให้ร่อนมุด
ฉันสะดุดล้มกลิ้งจะยิ่งยัวะ
แม่มด  |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
♥ ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
|
|
masapaer
|
Re: "ฝากรักสะพานรุ้ง"
ฉันสร้างบนน่านฟ้าหน้าบ้านฉัน ช่างน่าขันผ่านฟรีเดี๋ยวมี..ผลัวะ ล้ำเขตแดนแม่นี้ก็มียัวะ สระอัวะลงมาจะบ้ารึ  |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
❀ Sasi ❀
|
Re: "ฝากรักสะพานรุ้ง"
 ก้อ...แม่มดไม่เต็มบาทขาดไปนิด
อย่าพึ่งคิดขุ่นข้องหมองมหึม์
เดี๋ยวจะแลแก่ง้ำนั่งคร่ำครึ
ขอปล่อยอึแป๊บนะ...ไปล่ะแว้บ
ล่องหน 
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
♥ ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
|
พิณจันทร์
ผู้ดูแลบอร์ด
ออฟไลน์
กระทู้: 1304
|
Re: "ฝากรักสะพานรุ้ง"
เสียงผลัวะผลัวะยัวะกันสะบั้นเห็น ว่าจะเป็นกรรมการประสานแนบ แต่กลิ่นอึมิไหวหายใจแสบ จำต้องแอบหลบมากลัวหน้าเละ 
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
masapaer
|
Re: "ฝากรักสะพานรุ้ง"
ขอบคุณมากจ้า! ท่านน้องโซล คืนนี้ขอเคลียร์งานแป๊บ แต่จะออนอยู่อย่างนี้นะคะ เดี๋ยววันหลังมาต่อกลอนทุกคนน้า |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
masapaer
|
Re: "ฝากรักสะพานรุ้ง"
"สะพานรัก..สะพานรุ้ง" ......................... ๐ สะพานรุ้งทอดมาพี่ยาเห็น เสมือนเป็นสายใยใครเสนอ จะฝากรักหรือไรใจละเมอ จึงพร่ำเพ้อเพลงกานท์..สะพานดาว ดวงรพีคลี่แสงจำแลงลพ ดังจะกลบหมองหม่นบนห้วงหาว กำเนิดรุ้งปรุงแต่งแฝงเรื่องราว สะพานยาวเชื่อมใจถึงใครกัน กรองน้ำค้างพร่างพรมผสมทิพย์ กลัวเผลอหยิบน้ำตาเอามาฝัน ขอเพียงพอต่อไปไร้จาบัลย์ เมื่อรู้ทันมายาที่พร่ามัว มองสะพานผ่านฟ้าอุราหนาว หากเผลอก้าวเดินตามท่ามสลัว อาจหล่นร่วงทรวงช้ำระกำตัว สำนึกทั่วกลัวบ้าง..หนทางใจ สะพานรุ้งพุ่งผ่านม่านน้ำหมอก ดังจะหยอกน้ำตาคราหมองไหม้ ปล่อยรักฝากจากกลอยลอยข้ามไป รับมิได้ดอกหนา..เพราะข้ากลัว ฯะ ตะวัน
ที่พวยพุ่งแสงจ้ากลางฟ้าหลัว
รัศมีคลี่แสงแสดงตัว
ประกาศรั้วเขตคามของความรัก
กำเนิดชั้นรัศมีคลี่ผืนม่าน
เป็นสะพานส่งใจให้ประจักษ์
รออีกฝั่งปลายฟ้ามาทายทัก
ส่งรู้สึกพำนักอีกฟากใจ
ดั่งเวลาหยุดนิ่งดิ่งลงลึก
หยั่งรู้สึกสะท้อนความอ่อนไหว
รอเผยธาตุอนูอยู่ลึกใน
เหงาเพียงใดใจคนฤาทนทาน
มีโค้งรุ้งทาบทอต่อให้ก้าว
แม้เหน็บหนาวเท่าใดขอได้ผ่าน
ก่อนจะสิ้นแสงลับอับสะพาน
และลับหายเนิ่นนานนั้นไม่คืน
ทว่าแล้วความจริงสิ่งปรากฏ
ฟ้ากำหนดบทไว้ใครเล่าฝืน
สะพานรุ้งเลือนลาเมฆากลืน
ท้ายก็ยืนจุดเดิมแต่เริ่มรัก  ~pinnaree~ |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
masapaer
|
Re: "ฝากรักสะพานรุ้ง"
รับรู้รักถักร้อยเป็นสร้อยสื่อ
ขอนำถือยื่นทั้งดวงปวงเสนอ
สะพานรุ้งรอคอยคำพร่ำละเมอ
ขอพบเจอคืนฝันปันห่วงใย
งามทุกคุณทุกค่าภาษาศิลป์
งามกวินท์กวีกว่าที่ไหน
งามเพลินพิศเพลินตาพาเพลินใจ
งามทุกในความห่วงหาเอื้ออาทร
วอนเว้าเสียงเพียงพิณนำทำลิขิต
เสกประดิษฐ์กลั่นสร้อยร้อยอักษร
สะพานรักถักทรวงห่วงเว้าวอน
ลอยคำอ้อนจากจินต์ถวิลงาม
สิริวตี
สะพานรุ้งราวรับขับม่านเมฆ
รุจิเรขคคนางค์หว่างภพสาม
ดั่งต้องมนต์ยลศิลป์วรินทร์ราม
ครั้นครายามฝนพรำแสงรำไร
สุริยาสาดแสงมาแต่งต้อง
หยาดละอองส่องฟ้านภาใส
กำเนิดสีสวยสดจรดฤทัย
พร่างไสวทั่วจินต์มนินทรีย์
ให้เริงรื่นชื่นฉ่ำระบำพจน์
ดั่งสมมติอ่าองค์ผู้ทรงศรี
มีเพลงขับรับโห่มโหรี
สุขฤดีปรีดาหาใดปาน
หากหยาดฝนต้องแสงแปลงไฉน
กลายรุ้งร่ำอำไพในสรวงศานต์
หยาดน้ำตาล้าหลั่งคั่งดวงมาน
แสงเจือจานจากใจจักไล่จร
เพียงหนึ่งนี้ฤทัยใสพิสุทธิ์
ประคองนุชข้องเคียงเรียงอักษร
ประดับร้อยสร้อยคำลำนำกลอน
ไล่ทุกข์ร้อนผ่อนร้ายคลายอนงค์
จักขี่รุ้งคุ้งคามข้ามแดนสรวง
ลงสู่ห้วงหทัยฟ้าพญาหงส์
ยามเจ้าเหงาเศร้าในฤทัยปลง
ให้แลตรงสะพานรุ้งคุ้งโค้งเอย
...อ่านกลอนพี่ดาวแล้ว อุทานออกมาได้คำเดียวครับว่า
"ว้าว"....ขออนุญาตฝากตัวเป็นศิษย์ด้วยคนนะครับ
ขอขอบพระคุณล่วงนี้ที่พี่รับผมเป็นศิษย์ครับ
(ถือโอกาสตีขลุมเลย...อิอิ)
Soul Searcher
Inspired to write 17/3/2016
ป.ล. ขออภัยที่กลอนไม่ต่อ เพราะแต่งไว้จนหลับคากลอน
(แบบว่านอนกอดกลอนจนหลับ) แล้วลุกมาแต่งต่อ
เลยขอไม่แก้นะครับ
รุ้งยามเย็นเด่นฟ้าดูผ่าเผย
รุ้งยิ่งงามสู่ใจได้ชิดเชย
ยิ่งเศร้าหนักกว่าเคยเกินเปรยใจ
คิดคนเราเร้ามานให้พล่านหนัก
กับความรักมักซ่อนความอ่อนไหว
ประกายรุ้งเจิดจ้ามาเท่าใด
บัดฤทัยกลับหม่นเกินทนทาน
เฝ้ามองรุ้งสูงส่งโยงปลายฟ้า
ปรารถนายิ่งเร้าเราฟุ้งซ่าน
หวังรุ้งทอสีเส้นเป็นสะพาน
ให้รักผ่านพบกันนั้นเสียที  พี่ดาวค่ะ |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
พิณจันทร์
ผู้ดูแลบอร์ด
ออฟไลน์
กระทู้: 1304
|
Re: "ฝากรักสะพานรุ้ง"
 แล้วความจริงปรากฏกำหนดแสง ตะวันแดงพาดผ่านทำหาญหัก ฟ้าสีทองผ่องพรรณเปลี่ยนวันทัก สะพานรุ้งจูงรักก็หักลง เพียงรอวันคืนแสงฟ้าแจ้งสาง ดาวเดือนจางทางรุ้งจึงมุ่งส่ง ให้ถักทอสะพานตระการนงค์ สายรุ้งคงปรากฏจรดมี หากแต่เป็นสายรุ้งทอดมุ่งสู่ อีกฝั่งรู้ทำไมถึงได้หนี ทอดสะพานหาฝั่งยังฤดี คำพาทีลี้หลบมิพบเกย สะพานรุ้งมุ่งไปทำไมหนอ อีกฝั่งขอเกี่ยวใจกลับให้เฉย มิสงสารหรือไรกระไรเลย เหน็บหนาวเคยบ้างไหม..ช่างใจดำ หนาวเหน็บทรวงบ่วงลึกผนึกแล้ว สายรุ้งแก้วแผ่วจางทางระส่ำ ฟ้าปรากฏมัวแสงแข่งระกำ ความเจ็บช้ำซ้ำจินต์แทบสิ้นลม สะพานรุ้งจุงใจเขาไม่รับ หากแม้นนับเฉดสีไม่มีสม สะพานใจให้เหงาเศร้าระทม เจ็บระบมอีกครั้งฟ้าฝั่งจินต์ พิณจันทร์ ๒๐ มีนาคม ๒๕๕๙  (ต่ายแทบจบ ๖ บทไม่ได้พี่ดาวนานๆเขียนทีเน๊าะ ฮ่าๆ)
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
สิริวตี
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4730
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้.. สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
|
Re: "ฝากรักสะพานรุ้ง"
ปาฏิหาริย์ธรรมชาติรู้งามทุกยามตื่น พลันสดชื่นรื่นรักมิหักหนี ขอเวลาได้รอหากท้อมี ในฤดีต้องได้พบประสบกัน ดังอาทิตย์มีกลางคืนให้ผ่อนพัก พระจันทร์จักหลบทิวาพาโศกศัลย์ ดวงดาวบ้างหลบเร้นเป็นบางวัน สายลมผันทำร้อนมิผ่อนคลาย ขอให้รอปาฏิหาริย์จากฟ้าฟาก แม้จะเนิ่นนานมากก็มิสาย แสงตะวันจันทราจะเรียงราย ทอประกายทาบระยับประดับงาม โลกจะสวยสดใสให้คิดบวก อาจผนวกธุระจึงละถาม คล้ายลืมรุ้งสะพานฝันอันพิราม วันจันทร์ยามบ่ายเย็นคงเห็นมา ขอมิรีบเก็บกานท์สะพานรุ้ง ยังโค้งคุ้งทางดำเนินให้เดินหา ยังมิหมดความหวังตั้งศรัทธา ภาวนาปาฏิหาริย์จะเป็นจริง สิริวตี ปล.วางช้า2วิ แหะๆๆ ^^
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
|
|
