ทำไมต้องรักเธอบอกตัวเองมิได้ไม่รู้เหตุ
อาณาเขตหัวใจที่ใฝ่ฝัน
มีสายหมอกกำแพงแย่งขวางกั้น
ทะลายชั้นอย่างไรไม่หล่นลง
เกิดความรักตอนไหนใครลิขิต
แทรก ณ จิตอย่างไรจึงใหลหลง
เคยรู้มองรู้เมินเดินปลดปลง
รู้รักคงมิแท้มิแน่นอน
แต่แล้วรักควักล้วงห้วงรู้สึก
สร้างสำนึกลึกซึ้งตรึงตราสอน
ทุกเช้าสายบ่ายเย็นเห็นก่อนนอน
ทำลุ่มหลงเร่าร้อนซ่อนจิตใจ
แม้มิอาจจะเห็นเป็นจริงนั้น
จะแขวนมันสุดพบหลบซ่อนใส่
มีเพียงห้วงคำนึงคิดถึงไป
ก็แค่นั้นทำไมไปรักเธอ
สิริวตี